op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 21, Koncert f-moll, cz. II
Na końcu taktu w tekście głównym dodajemy bemole przywracające B1-B po Heses1-Heses w wyciągu partii orkiestry. Chopin i adiustatorzy wydań być może uważali je za zbędne – w partii solowej, rozpatrywanej osobno, nie są wszak potrzebne. W dwóch następnych taktach tego typu uzupełnienia wprowadzono jednak w Wf (→Wa) mimo braku bezpośredniego następstwa różnych nut na tej samej wysokości.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne
notacja: Wysokość
