- « Poprzednia
- 1
- …
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- …
- 63
- Następna »
t. 41
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Sztycharz Wn nie dostrzegł w A nut ces1 na 3. i 5. ósemce, a wpisany przed pierwszą z nich umieścił przed es1. Chopin skorygował ten błąd w Wf (→Wa), jednak niepotrzebny pozostał we wszystkich wydaniach oprócz Wn2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Niepewne nuty na liniach dodanych |
||||||
t. 41
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Zapis rytmiczny większości wydań jest niepoprawny, gdyż grupa liczy tylko 8½ szesnastki. Jest to więc najprawdopodobniej pomyłka sztycharza, który przypuszczalnie dodał beleczkę wiązania niejako "automatycznie" – w podobnych sytuacjach częściej występują figury, w których nuta po pauzie jest krótsza od poprzednich. Por. podobną sytuację w t. 81. Błąd zadiustowano w Wn2 według A oraz dowolnie w Wa3 (ta ostatnia wersja nadal jest błędna, gdyż grupa liczy – wbrew oznaczeniu – tylko 8 szesnastek. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn |
||||||
t. 41
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Dodatkowa kropka staccato na ostatniej nucie taktu to zapewne wynik pomyłki sztycharza Wn. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn |
||||||
t. 41
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Przed przednutką g1 we wszystkich źródłach wpisany jest nieuzasadniony w tym kontekście . kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy |
||||||
t. 41
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Przedłużenie w Wn (→Wf→Wa) widełek do końca taktu jest typowym przykładem rutynowej interpretacji tego typu znaków przez sztycharzy Breitkopfa. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- …
- 63
- Następna »