mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 13

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuk od 2. ósemki w A (interpretacja kontekstowa) i Wn2

!!!   miniat: nic.         TGTU

Łuk od 1. ósemki w Wn1 (→Wf→Wa)

półtaktowy
..

Kreślenia zmusiły Chopina do ponownego zapisania partii l.r. na sąsiedniej pięciolinii. W nowym zapisie 1. połowy taktu łuk obejmuje tylko trzy ósemki (od drugiej). Nad skreśloną pierwotną wersją pozostał jednak łuk obejmujący cztery ósemki, tak iż teoretycznie można się zastanawiać, który z nich – a może oba? – jest obowiązujący. Możliwy do odczytania pierwotny zapis pokazuje, że zmiany dotyczyły tylko nuty basowej, którą początkowo było As, co tłumaczy objęcie całej figury jednym łukiem. Po przeniesieniu basu oktawę niżej można uznać za pewnik, że Chopin zostawił dłuższy łuk tylko przez nieuwagę. Tak to też zinterpretowano w Wn2, jednak w Wn1 (→Wf→Wa) przyjęto półtaktowy łuk.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 13

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Bez łuku w A (→Wn→Wf)

!!!   miniat: nic.              Tu pusta klisza 

Łuk w Wa

TGTU bez nawiasów

Łuk proponowany przez redakcję

TGTU
..

Proponujemy dodanie łuku na podstawie porównania z analogicznymi t. 32 i 81. Uzupełnienie takie – zapewne na tej samej podstawie – wprowadzono już w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 13

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Trzydziestodwójka g3 w A

!!!   miniat: 4. miara, tylko górna 5-linia, bez wideł.             TGTU              

Trzydziestodwójka f3 w Wn (→Wf→Wa)

f3 zamiast g3 ma beleczkę
..

Zamiana wartości rytmicznych w Wn (→Wf→Wa) jest prawdopodobnie skutkiem błędu sztycharza Wn1, który mógł się po prostu pomylić lub – w przekonaniu, że w takich figurach skracana jest nuta po pauzie – uznać, że pomylił się Chopin. Ewentualna korekta Chopina wydaje się mało prawdopodobna ze względu na zupełny brak śladów zmian w druku. Chopin używał obu rodzajów notacji w podobnych sytuacjach, a czasem wahał się lub zmieniał decyzje (patrz Scherzo cis op. 39, t. 47). Por. zbliżoną sytuację w t. 32, a także t. 41 i 81.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Wtrącona pauza

t. 13

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

 w A, bardziej prawdopodobne odczytanie

!!!   miniat: ten pasaż (od f1 do końca taktu), tylko górna 5-linia,                   EZTU

 w A, mniej prawdopodobne odczytanie

EZnieU

Bez znaku w Wn (→Wf→Wa)
..

Widząc skreślenia w A, można zrozumieć sztycharza Wn (→Wf→Wa), który pominął wpisany tam znak . Skreślenia te jednak dotyczą wyraźnie tylko partii l.r., a nie widełek, toteż w tekście głównym znak ten uwzględniamy. Wątpliwości budzi jeszcze zasięg znaku, gdyż górne ramię jest wyraźnie krótsze od dolnego. Jest to w autografach Chopina sytuacja nierzadka, na ogół jednak kontekst lub podobne miejsca pozwalają domyślić się intencji kompozytora. W tym przypadku ma sens doprowadzenie crescenda zarówno do najwyższej nuty pasażu, jak i do półnuty w następnym takcie – potwierdza to notacja analogicznych t. 32 i 81, w których widełki sięgają do najwyższej nuty w jednym, a do końca taktu w drugim.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Niedokładności A

t. 14-15

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuk 7 ósemek w A i Wn2

!!!   miniat: t. 14 i 1. ósemka t. 15, tylko dolna 5-linia, bez pedału.                  TGTU

Łuk 8 ósemek w Wn1

całotaktowy

Łuk 9 ósemek w Wf

od 1. ósemki 14 do 1. ósemki 15 (nie za głęboko sięgać)

Bez łuku w Wa
..

Łuk A rozpoczyna się niewątpliwie od 2. ósemki taktu, tak więc jego wcześniejsze rozpoczęcie w Wn1 (→Wf) zapewne jest błędem. Nie jest natomiast jasne, do której nuty łuk A ma sięgać. Porównanie z dwoma analogicznymi sytuacjami (t. 33 i 82), oraz stosowane przez Chopina w całej tej części artykulacyjne wyodrębnianie nut basowych przechylają szalę na stronę zakończenia łuku wraz z ostatnim akordem taktu. To przyjęte w tekście głównym odczytanie ma również Wn2. W Wn1 łuk w t. 14 kończy się podobnie, ale w t. 15 widoczne są ślady usuwania łuku dochodzącego do 1. ósemki. Tłumaczy to doprowadzenie w Wf łuku z t. 14 aż do początku t. 15.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn