Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 8

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Rytm A i Wa3, interpretacja kontekstowa

Rytm Wn1 (→WfWa1Wa2), interpretacja kontekstowa, i Wn2

..

W partii pr.r. jedynie Wn2 nie zawiera błędu rytmicznego. Wersja ta jednak powstała w wyniku adiustacji i z pewnością nie odpowiada intencji Chopina. Dla pozostałych źródeł – z wyjątkiem Wa3 – przyjmujemy odczytanie zgodne ze sposobem, w jaki pr.r. jest rozplanowana w stosunku do ósemek l.r. Jako tekst Wa3 przyjmujemy rytm, który naszym zdaniem narzuca się przy odczytywaniu najłatwiej uchwytnych elementów rytmu – ćwierćnuta, przedłużona ćwierćnuta i grupa szesnastek z triolą wewnątrz.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Błędy A

t. 8

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

2 łuki w A

!!!   miniat: jak widać.                 EZnieU5

Łuk w A (interpretacja proponowana przez redakcję) i Wa3

EZTU

Łuk w A (inna interpretacja)

EZnieU3

Łuk w Wn (→WfWa1Wa2)

EZnieU2

..

Wielokrotne poprawki na 3. mierze taktu – skrobania i kreślenia – zmusiły Chopina do zapisania grupy trzech szesnastek na sąsiedniej pięciolinii. Grupa objęta jest łukiem, co niemal na pewno oznacza, że jest to triola. Na głównej pięciolinii jest jednak w tym miejscu jeszcze jeden łuk, zaczynający się od po­przed­niej szesnastki. Łuk ten był najprawdopodobniej napisany wcześniej i dotyczył jednej ze skreślonych wersji tego miejsca. W tej sytuacji nie jest pewne, czy nowy łuk (nad triolą) miał w zamyśle Chopina stanowić uzupełnienie poprzedniego (jako łuk wydzielający grupę nieregularną), czy też Chopin pozostawił dłuższy łuk przez nieuwagę, a łuk nad triolą miał go zastąpić. Zdaniem redakcji ta ostatnia możliwość jest bardziej prawdopodobna (por. t. 13), toteż wersję tę podajemy w tekście głównym. Alternatywna inter­pretacja zakłada późniejsze dopisanie dłuższego łuku jako ostatecznego. Tak też w zasadzie zrozumiano to w Wn (→WfWa1Wa2), choć ze względu na odmienną interpretację rytmu łuk obejmuje tam całą 3. miarę taktu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A

t. 8

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Bez c1 w A (→Wn) i Wa2 (→Wa3)

!!!   miniat: nic.         Tu pusta klisza 

c1 w akordzie w Wf (→Wa1)

..

Dodatkowa nuta c1 na 5. ósemce to z pewnością pomyłka. Poprawny tekst w późniejszych Wa to wynik porównania z analogicznymi t. 27 i 76 lub z Wn1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa

t. 9-17

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuki od 2. ósemki w A i Wn2

!!!   miniat: nic.                TGTU (6 łuków)

Różne łuki w Wn1

od 1. ósemki (po 4 nuty) w t. 9-10 i 17;   TGTU w t. 11

Łuki od 1. ósemki w Wf (→Wa)

7 x półtaktowe

..

Łuki A w t. 9-11 i 17 (pierwszy), mimo że niektóre są zapisane niedokładnie (np. w t. 9), rozpoczynają się od 2. ósemki każdej połowy taktu. W Wn1 odtworzono w ten sposób tylko łuki w t. 11. W Wf (→Wa) za niedokładne uznano właśnie te jedyne prawidłowe łuki, prowadząc wszystkie znaki od 1. ósemki. Łuki A właściwie odczytano tylko w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 10-11

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Ciągły łuk w A

!!!   miniat: nic.          TGTU (mniej więcej 3/4 łuku)

Dwa łuki w Wn (→WfWa)

całotaktowy t. 10 i pół całotaktowego 11

..

Mimo przejścia na nową stronę ciągłość łuk w A nie ulega wątpliwości. Podział łuku jest więc dowolnością sztycharza Wn1 (→Wn2,WfWa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn