Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 14

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Bez łuku w A (→Wn1Wn2,WfWa1)

Łuk b2-h2 w Wn1a i Wa2Wa3)

(EZnieU5)

..

W 2. połowie taktu w Wn1 początkowo wydrukowano błędny łuk, biegnący od ćwierćnuty b2 do następnego taktu (najprawdopodobniej zamiast zapisanego w A łuku biegnącego od h2). Z czasem ślady usuwania błędnego łuku stały się bardzo widoczne, tak iż już w Wn1a miejsce to wysztychowano na nowo. Jednak zamiast usunąć ślady pierwotnego łuku, zastąpiono go krótszym, sięgającym tylko do h2. Łuk ten dodano też w Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy wynikające z poprawek , Błędy Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 15

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuk A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: ta co w następnej adnotacji.         TGTU

Łuk A, możliwa interpretacja

Łuk A, inna interpretacja

Bez łuku w Wn (→WfWa)

..

Pominięcie łuku w wydaniach mogło się wiązać z wątpliwościami co do jego zasięgu – łuk dochodzi do połowy taktu, ale nie do półnuty des1-es1, która powinna być tam zapisana. Można go w związku z tym interpretować na trzy sposoby:

  • do es na 4. ósemce, jak w t. 17 i – co ważniejsze – w analogicznym t. 83;
  • do półnuty, co traktujemy jako odczyt dosłowny i przyjmujemy do tekstu głównego;
  • do końca taktu, na co wskazuje jego kształt, kończący się atrament i łuk dodany w 2. połowie taktu prawdopodobnie w korekcie Wn1 (patrz uwaga poniżej).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Błędy Wn

t. 15

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuk w A i Wn2

!!!   miniat: nic.         TGTU

3 łuki w Wn1 (→WfWa)

EZnieU

..

W Wn1 t. 15 rozpoczyna nową stronę, co spowodowało niedokładność w odtworzeniu łuku pr.r. – łuk biegnący z poprzedniego taktu nie ma kontynuacji na nowej stronie. Interpretujemy to zgodnie ze sposobem, w jaki odczytano to w Wf (→Wa). Tylko Wn2 ma łuk zgodny z notacją A (choć w praktyce ciąg łuków występujący w pozostałych wydaniach jest tylko dziwacznym sposobem zapisu takiego samego wykonania).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 15

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Ćwierćnuta es w A i Wn2

!!!   miniat: na M                TGTU

Ósemka es w Wn1 (→WfWa)

..

Notacja A może budzić tu pewne wątpliwości – łuk łączący oba as wydaje się być łukiem przetrzymu­ją­cym, co jednak wymagałoby wartości ćwierćnuty dla pierwszego as. Przypuszczalnie Chopin zrezygnował z precyzyjnego zapisu, chcąc uniknąć kreśleń lub nadmiernej komplikacji: . Notację A powtórzono bez zmian we wszystkich wydaniach (tego typu uproszczoną pisownię spotykamy także w innych utworach Chopina, w Polonezie c op. 40 nr 2, t. 82 i 109 czy w Allegro de Concert op. 46, t. 162 i 163).

Pominięcie laseczki przedłużającej es na 4. ósemce to najprawdopodobniej niedokładność sztycharza Wn1 (→WfWa). W Wn2 przywrócono laseczkę, ale opisanej wyżej niedokładności zapisu – mimo wprowadzenia kilku innych dowolnych zmian – nie usunięto.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 15

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Bez łuku w A

!!!   miniat: nic.                 Tu pusta klisza

Łuk w Wn (→WfWa)

..

Łuk pojawiający się w Wn (→WfWa) może wydawać się niepotrzebny wobec określenia legato. W utworach Chopina zdarzają się jednak niewątpliwie autentyczne zestawienia tego rodzaju, np. w Nokturnach G op. 37 nr 1, t. 1 czy f op. 55 nr 1, t. 77. Z tego względu łuk ten – jako prawdopodobnie dodany przez Chopina – podajemy w tekście głównym. Podobnie w t. 83.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wn