Zagadnienia : Autentyczne korekty Wn

t. 220-221

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk w A (interpretacja kontekstowa) i Wf (→Wa)

!!!   miniat: a1-b1-c1, tylko górna 5-linia, bez dynamiki (f i akcentu).                 EZTU

Łuki w Wn1 (interpretacja)

Łuk A (możliwa interpretacja) i Wn2

EZnieU2

..

W A t. 220 jest ostatni na stronie i nie ma tam łuku prowadzącego do następnego taktu. Dokończenie takiego łuku jest jednak wpisane na początku t. 221. Przyjmujemy, że Chopin miał na myśli taki łuk, jaki postawił w analogicznej sytuacji dwa takty wcześniej. Niekompletny łuk A dokładnie odtworzono w Wn1, dodając jednak drugi w t. 220. Zdaniem redakcji jest prawdopodobne, że uzupełnienie to pochodzi od Chopina, a jego celem było wskazanie – w sposób przybliżony, aby ze względu na wygodę sztycharza uniknąć poprawek już wydrukowanych elementów – łuku obejmującego a1-b1-c1. Tak też to zrozumiano w Wf (→Wa), ale nie w Wn2, w którym pozostawiono tylko jeden łuk, mogący zresztą uchodzić za inną interpretację zapisu A.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn , Adiustacje Wf

t. 222-223

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

2 łuki w A

!!!   miniat: grupa drobnych nut i ćwierćnuta c2 w obu taktach (z przerwą), tylko górna 5-linia, bez napisów.         Tu TGTU 222 i EZnieU 223.

4 łuki w Wn1 (→WfWa)

EZnieU

2 łuki w Wn2

EZTU

..

Drugi z łuków pod grupami drobnych ósemek zapisany jest w A (→Wn1WfWa) niedokładnie – przypuszczalnie dopływ atramentu uległ przerwaniu. W tej sytuacji możliwe, że dodatkowy łuk, uzupełniający w Wn1 (→WfWa) łukowanie tej grupy, został dodany na polecenie Chopina jako uproszczona korekta tej niedokładności. Trudno natomiast stwierdzić, czym się kierował sztycharz Wn1, dzieląc łuk w t. 222. W Wn2 przywrócono łuk A w t. 222 i analogicznie poprowadzono łuk w t. 223. Tę ostatnią wersję, jako naszym zdaniem najbliższą zamysłowi Chopina, podajemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 224

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

3 akcenty w A i Wn2

!!!   miniat: 1. połowa taktu, tylko górna 5-linia, bez napisu.              EZnieU = akcenty , triola i łuk nad (na miniaturze bez ligi c2)

Krótki akcent w Wn1 i Wa

jak TGTU, tylko krótki = triola, łuk nad i akcent pod 3. ćwierćnutą.       Na miniaturze z ligą c2

Akcent długi w Wf

EZTU                 (liga na miniaturze)

..

Podana wersja A jest już wynikiem poprawek Chopi­na, który zmieniał rytm i artykulację 1. połowy taktu. Nie ulega więc wątpliwości, że redukcja liczby ak­cen­tów w Wn1 (→WfWa) jest również jego dziełem. W tekście głównym podajemy tę najpóźniejszą wersję, zmieniając jedynie akcent na długi, w tym kontekście znacznie prawdopodobniejszy, a z reguły niewłaściwie odtwarzany w wydaniach (późniejsze zmiany rodzaju akcentu w Wf i Wa są zapewne również dowolne). W Wn2 przywrócono usunięte przez Chopina akcenty, co wskazuje na użycie przy adiustacji Wn2 autografu, ale nie próbnego egzemplarza Wn1 z Chopinowską korektą.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładności Wf , Poprawki A , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Autentyczne korekty Wn

t. 224

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

c2 powtórzone w A

!!!   miniat: ostatnia ćwierćnuta z trioli i grupa szesnastek, tylko górna 5-linia, bez napisu i bez łuku do ćwierćnuty c2.                  Tu grupa szesnastek rozplanowana jako kwintola (bez cyfry 5 i bez 3 na końcu).             W miniaturze akcent krótki nad c2

c2 przetrzymane w Wn (→WfWa)

liga i rytmy w 2. połowie taktu jak TGTU.                Na miniaturze akcent długi pod.

..

Wraz ze zmianą akcentacji Chopin zmienił w korekcie Wn (→WfWa) także rytm – ostatnia ćwierćnuta 1. połowy taktu została przetrzymana, a prawdopodob­na kwintola szesnastek podzielona na triolę i parę zwykłych szesnastek. Zmiana ta, podobnie jak w przypadku akcentów, stanowi końcowy etap przemian rytmicznych, gdyż ślady poprawek w A zdradzają istnienie jeszcze wcześniejszej wersji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki A , Autentyczne korekty Wn

t. 224

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

c1 przetrzymane w A (1 łuk)

!!!   miniat: od 3. do 5. ósemki, tylko dolna 5-linia.        EZTU 

c1 przetrzymane w Wn1 (2 łuki)

EZnieU 

cpowtórzone w Wf (→Wa) i Wn2

EZnieU

..

Łuk przetrzymujący c1, zapisany w A zgodnie ze zwyczajem Chopina jako krótki łuk przed drugą z przetrzymywanych nut, został dokładnie odtworzony w Wn1. Zapis ten w druku jest jednak nieczytelny, toteż najprawdopodobniej Chopin dodał w korekcie drugi, dłuższy łuk. Pisownia ta, która powinna być jasna dla każdego, kto widział A, okazała się jednak niezrozumiała zarówno dla sztycharza Wf (→Wa), jak i – co dziwne – dla adiustatora Wn2. W rezultacie, mimo dwóch łuków, nuta c1 nie jest w tych wydaniach przetrzymana.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn