Wn1
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 224

c2 powtórzone w A

!!!   miniat: ostatnia ćwierćnuta z trioli i grupa szesnastek, tylko górna 5-linia, bez napisu i bez łuku do ćwierćnuty c2.                  Tu grupa szesnastek rozplanowana jako kwintola (bez cyfry 5 i bez 3 na końcu).             W miniaturze akcent krótki nad c2

c2 przetrzymane w Wn (→WfWa)

liga i rytmy w 2. połowie taktu jak TGTU.                Na miniaturze akcent długi pod.

Widoczne w A ślady zmian rytmu i artykulacji pozwalają odczytać jeszcze wcześniejszą redakcję tego miejsca, co umożliwia prześledzenie trzyetapowego procesu subtelnego udoskonalania linii melodycznej w tym takcie:
A pierwotnie   
A ostatecznie  
Korekta Wn1  .

Wszystkie te trzy wersje, mające charakter wariantów raczej interpretacyjnych, świadczą o poszukiwaniu przez Chopina najwłaściwszego sposobu wykonania i zapisania tego miejsca, dając zarazem wgląd w niektóre tajniki jego rubato.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki A, Autentyczne korekty Wn

notacja: Rytm

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Zbiory prywatne (kolekcja J. Ekiera), Warszawa