Zagadnienia : Autentyczne korekty Wn

t. 128

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W A nie ma znaku chromatycznego przed 2. ćwierćnutą wewnętrznego głosu. Jest to z pewnością przeoczenie – d2 występowało już na początku 2. połowy poprzedniego taktu, sugerując modulację do Es-dur (sugestia ta jest jeszcze wyraźniejsza w analogicznej frazie w t. 275-276). Kasowniki występują explicite w czterech pozostałych podobnych miejscach (t. 40, 48, 136 i 284). Znak dodano już w Wn1 (→WfWa, →Wn2), być może w wyniku ingerencji Chopina.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wn , Ostatni znak przykluczowy

t. 146

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

 w A

EZnieU

cresc. w Wn (→WfWa)

EZnieU1

cresc. w WfD

..

Zamiana znaku , wpisanego w A, na cresc., które pojawia się w Wn (→WfWa), wydaje się być korektą Chopina. Nie można wszakże wykluczyć, że zmiany tej dokonał samowolnie sztycharz Wn1, widząc że na tak długi znak nie ma miejsca – nad nutami przeszkodą jest znak z poprzedniego taktu, a pomiędzy pięcioliniami liczba 18, łuk i w partii l.r. Co więcej, w WfD wydrukowane cresc. zostało skreślone i wpisane bliżej końca taktu, co można by uważać za potwierdzenie nieautentyczności zmiany dokonanej w Wn1. Jednak wobec braku rozstrzygających argumentów przeciwko autentyczności zmian dokonanych w źródłach o potwierdzonym współudziale Chopina – Wn1 i WfD – uznajemy wszystkie trzy wersje źródłowe za autentyczne i w tekście głównym podajemy najpóźniejszą z nich, czyli WfD.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Autentyczne korekty Wn

t. 147

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk pod sekstolą w A

!!!   miniat: nic.            EZnieU, ale wyciąć w łuku miejsce na '6'

Łuk frazowy w Wn (→WfWa)

TGTU

..

Widoczny w A łuk pod sekstolą został w Wn (→WfWa) zastąpiony łukiem frazowym o większym zakresie (niedokładnie wysztychowany koniec tego łuku poprawiono zarówno w Wf, jak i Wn2). Widoczne ślady poprawek pokazują, że początkowo łuk rozpoczynał się już od ósemki des2. Ta ostatnia korekta jest z pewnością dziełem Chopina, a niewykluczone, że i samo dodanie łuku nastąpiło z jego inspiracji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Autentyczne korekty Wn , Łuki "triolowe" , Korekty łuków Koncertu f w Wn1

t. 157

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

F w A i Wn2

!!!   miniat: 3 ósemki 2. połowy taktu, bez pedału, tylko dolna 5-linia.                Tu pierwsza F

D w Wn1 (→WfWa)

TGTU 

..

Ósemka F, występująca w A, to przypuszczalnie wersja pierwotna – por. postęp basu w analogicznych taktach repryzy (t. 301, 303 i 305). W tekście głównym podajemy wprowadzone najprawdopodobniej przez Chopina w korekcie Wn1 (→WfWa) i analogiczne do poprzedzających t. 151, 153 i 155. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wn , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wn

t. 162-164

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Kropki staccato w t. 162 w A

!!!   miniat: nic.          TGTU, tylko 162 (2 kropki)

Kropki w t. 163-164 w Wn1 (→WfWa)

Na As 163 i Es 163

Kropki w t. 162 i 164 w Wn2

TGTU

..

Brak w Wn1 (→WfWa) kropek staccato w t. 162 to z pewnością przeoczenie sztycharza Wn1 (por. t. 156-160). Podobnie, za przeoczenie trzeba uznać brak kropek w t. 164 w A – w takcie tym, ostatnim na stronie, Chopin pominął wszystkie oznaczenia artykulacji l.r. (kropki i łuki). Kropki uzupełniono w Wn1 (→WfWa), dodano je jednak także w poprzednim takcie (163), co nie leżało jak się wydaje w intencji Chopina (por. t. 161 oraz uwagę o łukach w t. 159). Nie wyklucza to jednak udziału Chopina w korekcie, gdyż kompozytor mógł zmienić koncepcję oznaczeń. Zdaniem redakcji, bardziej prawdopodobna jest jednak pomyłka przy realizacji korekty lub adiustacja wydawcy.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn , Niedokładności A