op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 21, Koncert f-moll, cz. I
W A nie ma znaku chromatycznego przed 2. ćwierćnutą wewnętrznego głosu. Jest to z pewnością przeoczenie – d2 występowało już na początku 2. połowy poprzedniego taktu, sugerując modulację do Es-dur (sugestia ta jest jeszcze wyraźniejsza w analogicznej frazie w t. 275-276). Kasowniki występują explicite w czterech pozostałych podobnych miejscach (t. 40, 48, 136 i 284). Znak dodano już w Wn1 (→Wf→Wa, →Wn2), być może w wyniku ingerencji Chopina.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji, Błędy A, Autentyczne korekty Wn, Ostatni znak przykluczowy
notacja: Wysokość
