Zagadnienia : Autentyczne korekty Wn

t. 110-111

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

f powtórzone w A (→Wn)

!!!   miniat: nic.              Tu pusta klisza 

f przetrzymane w Wf (→Wa)

TGTU

..

Brak łuku przetrzymującego f to prawdopodobnie przeoczenie Chopina w A (→Wn). Wskazuje na to przetrzymanie tej nuty w analogicznej sytuacji w poprzednim takcie, a potwierdza Chopinowska korekta Wf (→Wa). Kto wie zresztą, czy poprowadzony pod nutami łuk, łączący ostatni akord t. 110 z pierwszym w t. 111, nie jest również echem Chopinowskiej korekty – Chopin mógł swoim zwyczajem wpisać krótki łuk przetrzymujący przy nucie docelowej, a sztycharz Wn1 zinterpretował go jako łuk motywiczny (patrz uwaga w t. 109-110).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn

t. 115

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W A nie ma znaku chromatycznego przed przed­ostatnią szesnastką. Bemol przywra­cający es2 dodano w korekcie Wn1 (→WfWa, →Wn2), być może na polecenie Chopina. Dodano także  ostrzegawczy przed es1 w l.r.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Autentyczne korekty Wn

t. 118

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Ciągły łuk w A

!!!   miniat: 1. połowa t. 118, tylko górna 5-linia, ciągły łuk obniżyć.                         Tu EZTU = prawy koniec łuku

Łuki rozdzielone w Wn (→WfWa)

EZnieU = prawy koniec pierwszego i cały drugi

..

W tym wypadku zmiana łukowania wprowadzona w Wn1 (→WfWa, →Wn2) może pochodzić od Chopina. Wskazują na to:

  • intensywne korekty łuków w Wn1 w następnej linijce (t. 119-121);
  • nietypowe dla maniery sztycharza Wn1 miejsce podziału łuku (nie na kresce taktowej czy w połowie taktu);
  • widoczna w A poprawka na początku t. 117 – łuk z poprzedniego taktu pierwotnie dochodził do szesnastki e1. Sugeruje to, że Chopin rozważał rozpoczęcie nowego łuku od 2. ćwierćnuty taktu (wraz z nowym akordem l.r.), a więc właśnie tak, jak to widzimy w Wn1 w t. 118.

Z drugiej strony, wyraźne i niepoprawione błędy w odtworzeniu łuków w poprzedzających to miejsce t. 115-117 nakazują ostrożność w ocenie łukowania Wn1. Z tego względu w tekście głównym podajemy niewątpliwie autentyczny łuk A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki A , Autentyczne korekty Wn

t. 120

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

 w A

!!!   miniat: nic.                    TGTU bez nawiasów

Bez ozdobnika w Wn (→WfWa)

Wariantowa propozycja redakcji

..

Pominięcie w Wn1 (→WfWa, →Wn2) znaku  można tłumaczyć przeoczeniem sztycharza (znak jest w A bardzo drobny i niedbale napisany), korektą Chopina lub przypadkowym usunięciem go przy korektach łuków, których ślady są w Wn1 wyraźnie widoczne. Zdaniem redakcji, najbardziej prawdopodobna jest ostatnia możliwość, ale ze względu na potencjalną korektę Chopina w tekście głównym proponujemy mordent w nawiasie, do uznania wykonawcy. Por. t. 109-110.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wn

t. 127

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

15 nut w A

!!!   miniat: nic.               TGTU

14 nut w Wn (→WfWa)

..

Nie jest jasne, czy wersję wydań, w której biegnik liczy tylko 14 nut, bez es2, należy uważać za pomyłkę sztycharza, czy korektę Chopina. Nienaturalne odstępy między nutami w Wn1 mogłyby świadczyć o usuwaniu nuty, nie widać jednak śladów poprawek w postaci charakterystycznych, niewielkich pozostałości pierwotnego tekstu. W tej sytuacji do tekstu główne­go przyjmujemy niewątpliwie Chopinowską wersję A. Por. podobny problem w II części Koncertu, t. 80.
We wszystkich wydaniach oprócz Wn2, ta licząca 14 nut grupa opatrzona jest liczbą 15, pozostawioną z wersji A.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn