Łuki
- « Poprzednia
- 1
- …
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- …
- 44
- Następna »
t. 145
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Wcześniejszy podział łuku w wydaniach to niemal na pewno wynik nieuwagi sztycharza Wn1, który widząc podobnie ukształtowaną grupę czterech nut, dał trzeci z kolei czteronutowy łuk. Łuki wskazują tu prawdopodobnie ugrupowanie rytmiczne tej 18-nutowej figury – 4-4-5-5. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn |
|||||
t. 147
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Widoczny w A łuk pod sekstolą został w Wn (→Wf→Wa) zastąpiony łukiem frazowym o większym zakresie (niedokładnie wysztychowany koniec tego łuku poprawiono zarówno w Wf, jak i Wn2). Widoczne ślady poprawek pokazują, że początkowo łuk rozpoczynał się już od ósemki des2. Ta ostatnia korekta jest z pewnością dziełem Chopina, a niewykluczone, że i samo dodanie łuku nastąpiło z jego inspiracji. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Autentyczne korekty Wn , Łuki "triolowe" , Korekty łuków Koncertu f w Wn1 |
|||||
t. 148-149
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Mimo poprawki łuku A, który Chopin przedłużał do ćwierćnuty g1, w wydaniach objęto nim tylko grupę drobnych nutek. Chopin przywrócił właściwe frazowanie wpisem w WfD. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Niedokładności Wn , Poprawki A |
|||||
t. 149
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Łuk A, odczytany dosłownie, wydaje się rozpoczynać od początku taktu i tak go odtworzono w wydaniach. Jednak zarówno doprowadzony do początku tego taktu poprzedni łuk, jak i con duolo umieszczone dopiero nad drugą ćwierćnutą sugerują rozpoczęcie nowej myśli muzycznej właśnie od drugiej ćwierćnuty. Intuicję tę potwierdza Chopinowski wpis w WfD, w którym końcówka łuku dopisanego nad biegnikiem w t. 148 wyraźnie oddziela ćwierćnutę g1 od dalszego ciągu muzyki. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Niedokładne łuki A |
|||||
t. 149-150
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
W A wyjątkowo jednoznaczne – jak na przejście na nową stronę – doprowadzenie łuku do półnuty w t. 150 zostało jednak zupełnie fałszywie odtworzone w Wn1 (→Wf→Wa). Przypuszczalnie sztycharz najpierw zajął się łukiem w t. 149, który uznał za całotaktowy, tylko przesunięty w prawo. Następnie, w t. 150 połączył oba łuki, widząc w nich jeden, niedokładnie napisany (oba łuki sięgają dość daleko w przestrzeń pomiędzy początkową półnutą a następującą po niej ósemką, co mogło sugerować taką interpretację). W tym ostatnim łuku zrealizował też ideę kontynuacji z poprzedniego taktu, nie ruszając już gotowego łuku w t. 149. W Wn2 zinterpretowano tu łuki A bardziej dosłownie i niewątpliwie słusznie. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Błędy Wn , Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- …
- 44
- Następna »