Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Łuki

t. 145

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Nowy łuk od c2 w A

!!!   miniat: dwa ostatnie łuki, tylko górna 5-linia, bez palcowania.                 TGTU

Nowy łuk od d2 w Wn (→WfWa)

4 + 6

..

Wcześniejszy podział łuku w wydaniach to niemal na pewno wynik nieuwagi sztycharza Wn1, który widząc podobnie ukształtowaną grupę czterech nut, dał trzeci z kolei czteronutowy łuk. Łuki wskazują tu prawdopodobnie ugrupowanie rytmiczne tej 18-nutowej figury – 4-4-5-5.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 147

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk pod sekstolą w A

!!!   miniat: nic.            EZnieU, ale wyciąć w łuku miejsce na '6'

Łuk frazowy w Wn (→WfWa)

TGTU

..

Widoczny w A łuk pod sekstolą został w Wn (→WfWa) zastąpiony łukiem frazowym o większym zakresie (niedokładnie wysztychowany koniec tego łuku poprawiono zarówno w Wf, jak i Wn2). Widoczne ślady poprawek pokazują, że początkowo łuk rozpoczynał się już od ósemki des2. Ta ostatnia korekta jest z pewnością dziełem Chopina, a niewykluczone, że i samo dodanie łuku nastąpiło z jego inspiracji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Autentyczne korekty Wn , Łuki "triolowe" , Korekty łuków Koncertu f w Wn1

t. 148-149

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk do g1 w A i WfD

!!!   miniat: nic. TGTU

Łuk do as1 w Wn (→WfWa)

krótszy o nutę

..

Mimo poprawki łuku A, który Chopin przedłużał do ćwierćnuty g1, w wydaniach objęto nim tylko grupę drobnych nutek. Chopin przywrócił właściwe frazowanie wpisem w WfD.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Niedokładności Wn , Poprawki A

t. 149

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk od 1. ćwierćnuty w A (odczyt dosłowny→WnWfWa)

!!!   miniat: nic.             EZnieU (lewy koniec – nie powinno być kłopotów z cięciem i spasowaniem)

Łuk od oktawy w A (interpretacja kontekstowa) i WfD

EZTU (lewy koniec)

..

Łuk A, odczytany dosłownie, wydaje się rozpoczynać od początku taktu i tak go odtworzono w wydaniach. Jednak zarówno doprowadzony do początku tego taktu poprzedni łuk, jak i con duolo umieszczone dopiero nad drugą ćwierćnutą sugerują rozpoczęcie nowej myśli muzycznej właśnie od drugiej ćwierćnuty. Intuicję tę potwierdza Chopinowski wpis w WfD, w którym końcówka łuku dopisanego nad biegnikiem w t. 148 wyraźnie oddziela ćwierćnutę g1 od dalszego ciągu muzyki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Niedokładne łuki A

t. 149-150

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuki rozdzielone w A i Wn2

!!!   miniat: jak widać.            EZTU (prawy koniec pierwszego i lewy drugiego)

Łuki zbiegające się w Wn1 (→WfWa)

odpowiednie połówki z EZnieU

..

W A wyjątkowo jednoznaczne – jak na przejście na nową stronę – doprowadzenie łuku do półnuty w t. 150 zostało jednak zupełnie fałszywie odtworzone w Wn1 (→WfWa). Przypuszczalnie sztycharz najpierw zajął się łukiem w t. 149, który uznał za całotaktowy, tylko przesunięty w prawo. Następnie, w t. 150 połączył oba łuki, widząc w nich jeden, niedokładnie napisany (oba łuki sięgają dość daleko w przestrzeń pomiędzy początkową półnutą a następującą po niej ósemką, co mogło sugerować taką interpretację). W tym ostatnim łuku zrealizował też ideę kontynuacji z poprzedniego taktu, nie ruszając już gotowego łuku w t. 149. W Wn2 zinterpretowano tu łuki A bardziej dosłownie i niewątpliwie słusznie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Błędy Wn , Adiustacje Wn