Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 131

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

fes w Wn, możliwa interpretacja KG i Wf1 (→Wf2Wf3,Wa1)

!!!   miniat: 2. i 3. ćwierćnuta, tylko dolna 5-linia, bez pedału.           fes na 2 zamiast es

es w Wf4 i Wa2

TGTU

..

Jako najniższą nutę w akordzie na 2. ćwierćnucie KG i wcześniejsze nakłady Wf (→Wa) mają błędnie f. Błąd zadiustowano w Wn, dodając  przed tą nutą, co trzeba uznać za uzasadnione. Jednak porównanie z analogicznym t. 171, a przede wszystkim zmiana wprowadzona – prawdopodobnie przez Chopina – w Wf4 przekonuje, że pomyłka dotyczyła wysokości nuty, a nie braku . Wersję z es wprowadzono także w Wa2, zapewne na podstawie Wf4. Zdaniem redakcji, zarówno tu, jak i w poprzednim takcie mamy do czynienia z błędami Chopina w [A].

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Błędy KG

t. 132-137

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Łuk od 2. miary w KG (→Wn)

!!!   miniat: t. 132 i 135-136, tylko dolna 5-linia (135-136 razem z przeniesionymi es1), bez pedału i wideł.        Tu jak TGTU, ale w t. 132 od 2. (dać ten kawałek łuku w t. 137)

Bez łuku w Wf

Łuk pr.r. w Wa1

EZnieU2, tylko ten nad górną pięciolinią  (bez dokończenia w 137)

Dwa łuki w Wa2

To co war 33 + łuk l.r. 132-134 (od 2. miary) = EZnieU2 oba łuki

Łuk od 1. miary proponowany przez redakcję

..

W tej frazie łuk w KG (→Wn) rozpoczyna się na 2. mierze t. 132, co uznajemy za prawdopodobną niedokładność, gdyż w innych podobnych sytuacjach łuki w KG na ogół zaczynają się od początku taktu. Dlatego w tekście głównym proponujemy łuk biegnący od początku tego taktu. Łuk Wa1, mimo że wydrukowany zapewne na podstawie Chopinowskiego dopisku w podkładzie, jest z pewnością niekompletny i najprawdopodobniej niedokładny (patrz uwaga do t. 137), a jego umiejscowienie nad górną pięciolinią wiąże się przypuszczalnie z zastosowanym w tym wydaniu układem graficznym, w którym od 2. miary t. 134 partia pr.r. zapisana jest w całości na górnej pięciolinii (por. t. 96-100).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Autentyczne korekty Wa

t. 137

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Nowy łuk w KG (→Wn)

!!!   miniat: t. 137, tylko górna 5-linia, bez wideł.             EZTU (lewy kawałek łuku)

Bez łuku w Wf

Kontynuacja łuku w Wa

EZnieU (kawałek łuku)

..

Ciągły łuk Wa jest przypuszczalnie wynikiem nieporozumienia, związanego z dopasowywaniem łuków do zmienionego układu graficznego – por. uwagę o łukach w t. 132-137. W tekście głównym podajemy zatem początek łuku według KG (→Wn). Patrz też t. 140-141.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wa , Autentyczne korekty Wa

t. 139-141

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Bez znaków w KG (→Wn)

!!!   miniat: od 2 w t. 139 do końca 141, tylko dolna 5-linia, ścieśnione, bez pedału.             Tu pusta klisza 

3 kropki staccato w Wf

TGTU = Des, des 139 i Des 141

5 kropek w Wa

TGTU + na 1 i na 3 w 141 (EZnieU)

..

Trzy kropki staccato w t. 139 i 141 znajdują się tylko w Wf (→Wa). Ich brak w KG (→Wn) można tłumaczyć nieuwagą kopisty lub dopisaniem ich w [A] już po sporządzeniu kopii. W Wa do tych trzech dodano jeszcze dwie kropki w t. 141, co zdaniem redakcji jest dowolnością sztycharza, związaną z przeniesieniem 1. akordu pr.r. na górną pięciolinię.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 140

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Bez ces1 w KG i Wf (→Wa1)

!!!   miniat: ten akord (na 3), tylko górna 5-linia, bez wideł i łuku.              Tu pusta klisza 

ces1 w Wn i Wa2

TGTU

..

Brak nuty ces1 to najprawdopodobniej skutek niewyraźnej notacji [A]. Wskazuje na to porównanie z analogicznymi t. 138, 178 i 180. Nutę dodano – zapewne na podstawie takiego właśnie porównania – w Wn, co powtórzono później w Wa2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Niepewne nuty na liniach dodanych , Błędy KG