- « Poprzednia
- 1
- …
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- …
- 41
- Następna »
t. 117-121
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Łukowanie źródeł budzi tu wątpliwości. W Wf od t. 121 w ogóle pominięto łuki. Łuk KG urywa się w t. 117, ale kształt końcówki sugeruje kontynuację. Być może to właśnie skłoniło sztycharza Wn do niewytłumaczalnego racjonalnie połączenia tego łuku z następnym w t. 121. Identyczny łuk w Wa jest zapewne efektem Chopinowskiej korekty podkładu do tego wydania, jednak i w tym wypadku można podejrzewać niedokładność, gdyż ta jego część, która została dodana w Wa (t. 120-123) łączy się wprawdzie z poprzednim łukiem, ale nie dochodzi do ostatniej nuty bieżącej frazy. W tekście głównym podajemy najpewniejsze elementy notacji Wf (łuk kończący się w t. 120) i KG (nowy łuk od t. 121). Ciągły łuk Wa można uważać za – być może autentyczne – rozwiązanie alternatywne. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wn , Niedokładności Wa , Autentyczne korekty Wa |
|||||||||
t. 118-120
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Wersja Wf1 (→Wf2→Wa1) jest przypuszczalnie wersją pierwotną, gdyż była początkowo wpisana także w KG, w której została poprawiona, przypuszczalnie przez Chopina. Co ciekawe, w KG poprawiane były także środkowe ćwierćnuty pr.r. (z f1 na es1), które jednak w Wf są wydrukowane od razu w wersji ostatecznej. Niewykluczone więc, że widząc jednakowe akordy w l.r., kopista uznał za jednakowe także ćwierćnuty pr.r. Jest to tym bardziej prawdopodobne, że w rękopisach wypisany nutami był tylko pierwszy z tych trzech taktów. Wersję z ges wpisano także w WfSz. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Autentyczne korekty Wf , Poprawki KG , Autentyczne korekty KG , Dopiski WfSz |
|||||||||
t. 118-120
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Chopinowski sposób pisania łuków przetrzymujących wskazuje wyraźnie, że łuki te łączyły się w umyśle Chopina z nutą dołączaną, której w związku tym się nie uderzało. Przy takim rozumieniu, pisownia KG oznacza przetrzymanie ces2 przez cztery takty, gdyż każdy ze znaków •/• zastępuje półnutę ces2 wraz z poprzedzającym ją łukiem przetrzymującym. Wersja Wn jest więc wynikiem niezrozumienia KG. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn |
|||||||||
t. 118-120
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Widełki znajdują się tylko w KG i Wn2. Znak w KG mógł być dopisany przez Chopina (lub przeoczony w Wf). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn |
|||||||||
t. 119-120
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
W KG – z pewnością na podstawie [A] – takty te są zapisane jako powtórzenie t. 118. kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Skrótowy zapis A |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- …
- 41
- Następna »