mUltimate Chopin

op. 64 nr 2, Walc cis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 10-11

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

Bez łuku w As, AI i Wf (→Wa,Wn1op,Wn1cis)

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia (taka, jak w następnej adnotacji).               Tu pusta klisza 

Łuk od 2. ósemki w A

TGTU

Łuk od 1. ósemki w Wn2op (→Wn3op) i Wn2cis
..

Brak łuków zarówno w AI, jak i w Wf (→Wa,Wn1op,Wn1cis) z pewnością nie jest wyrazem intencji Chopina – w rękopisie łuki zostały pominięte aż do t. 16, a w Wf nie ma ich jeszcze w t. 12. W Wf o przypadkowym pominięciu łuku świadczą t. 138-139, w których łuk zgodny z A został najprawdopodobniej dodany przez Chopina w ostatniej fazie korekt. Łuku frazowego nie ma także w As, w którym jednak Chopin zapisał dwa łuczki motywiczne.
Łuki dodane w późniejszych Wn, obejmujące pełne dwa takty, są wynikiem adiustacji i miały przypuszczalnie za wzór autentyczne łuki w t. 26-29. Patrz też uwaga o łukach w t. 12-13.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn

t. 10

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

c w As i AI

!!!   miniat: 2. i 3. miara taktu, tylko dolna 5-linia, bez pedału.               Tu na 2 gis-cis1 jako ćwierćnuta z laską w dół, na 3 c (laska w górę). Ponadto w pr.r. e1 na 1 półnuta bez kropki, za to na 3 dodatkowa ćwierćnuta e1 w dolnym głosie. (EZnieU)

fis w A (→Wf→Wn,Wa)

TGTU wszystkie elementy zmienione w war. 11
..

Wersja AI, zanotowana najprawdopodobniej także w As, została następnie zarzucona jeszcze przed napisaniem A. Wśród hipotetycznych powodów zmiany można wymienić:

  • uniknięcie ukośnych brzmień cis1-c i c-cis2;
  • urozmaicenie postępu harmonicznego – półtonowe przejścia pojawiają się zarówno dwa takty wcześniej, jak i dwa takty później.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu

t. 10

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

Dwa łuki w As

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia, bez wideł i górnego łuku                        tr = puste;      red = łuczki EZnieU1

Bez łuków w AI i A (→Wf→Wn,Wa)

Tu pusta klisza 
..

Jest to jeden z dwóch taktów, w których As ma zapisane łuki. Te dwa dwunutowe łuczki, ostatecznie zastąpione dłuższym łukiem frazowym, można uważać za dodatkową, uprecyzyjniającą sugestię dotyczącą artykulacji i akcentuacji tego rodzaju motywów. Zdaniem redakcji, jest jednak bardzo prawdopodobne, że właśnie chęć zapobiegnięcia nadmiernie rozdrobnionej artykulacji tych fraz była głównym motywem rezygnacji z tych łuków.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

t. 12-13

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

Bez łuku w AI

Łuk od t. 12 w A (interpretacja kontekstowa)

Łuk od t. 13 w Wf (→Wa,Wn1op,Wn1cis)

Łuk od początku t. 12 w Wn2op (→Wn3op) i Wn2cis
..

Na dostępnej fotokopii A łuk w t. 12 zaczyna się od 3. ósemki. Przesuwamy początek o ósemkę wcześniej, analogicznie do t. 10. W Wf (→Wa,Wn1op, Wn1cis) łuk rozpoczyna się – niewątpliwie pomyłkowo – dopiero w t. 13, jednak w t. 140, opartym na zapisie t. 12 w A, łuk Wf rozpoczyna się właśnie od 2. ósemki taktu, co przemawia za przyjętym przez nas rozwiązaniem. W późniejszych Wn początek łuku przeniesiono na początek t. 12, zapewne przez analogię z zapisem t. 140-141 w Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn

t. 13

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

 w A (prawdopodobna interpretacja) i Wn2cis

!!!   miniat: 2 ostatnie ósemki t. 12 i t. 13, tylko górna 5-linia, bez łuku.           EZTU

 w A, możliwa interpretacja

EZnieU

 w Wf (→WaC,Wn1cis,Wn1op→Wn2op→Wn3op)

EZTU bez części po akordzie

 w WaW

EZnieU1
..

Zasięg widełek  zapisanych w A jest niejasny – górne ramię wydaje się być znacznie dłuższe niż dolne. Odpowiedni znak w Wf (→WaC,większość Wn) odpowiada być może zasięgowi dolnego ramienia widełek A. W tekście głównym proponujemy uśredniony zasięg znaku, który prowadzi wówczas do najwyższej nuty melodii; podobnej długości znak ma również – w wyniku adiustacji – Wn2cis. Alternatywnie można brać pod uwagę górne ramię, pisane prawdopodobnie jako pierwsze – takie dłuższe widełki wyznaczają szczyt crescenda praktycznie na początku następnego taktu. Brak kontynuacji znaku t. 13 wynika w WaW niemal na pewno z podziału na systemy – t. 13 rozpoczyna w tym wydaniu nową linię.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności A