mUltimate Chopin

op. 64 nr 2, Walc cis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Zakresy widełek dynamicznych

t. 1-2

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

 w A

!!!   miniat: przedtakt (bez klucza, znaków i metrum) i t. 1-2, ścieśnione, tylko górna 5-linia, bez napisów.           TGTU

 w Wf (→Wa,Wn1cis,Wn1op→Wn2op→Wn3op)

EZnieU

 w Wn2cis

EZnieU1
..

Przesunięcie widełek  tak, by rozpoczynały się od przedtaktu, to zdaniem redakcji raczej niedokładność sztycharza Wf, toteż w tekście głównym podajemy niewątpliwie autentyczny znak A. Ponieważ jednak alternatywnej możliwości korekty Chopina w Wf nie da się całkiem wykluczyć, wersję Wf, powtórzoną we wszystkich pozostałych wydaniach oprócz Wn2cis, można uważać za potencjalnie autentyczny wariant. Skrócenie znaku w Wn2cis jest natomiast niewątpliwie adiustacją, w ramach której ujednolicono znaki  we wszystkich analogicznych taktach (t. 1-2, 5-6, 17-18 i 21-22).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 3-8

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

Różnej długości  w A

Dłuższe  w Wf (→Wn,Wa)

Krótsze  proponowane przez redakcję
..

W tekście głównym ujednolicamy zasięg widełek  w t. 3-4 i 7-8, wzorując się na trzech z czterech znaków wpisanych w A. W Wf1 znaki również ujednolicono, oparto się jednak na rozpoczynającym się nieco wcześniej znaku w t. 4.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych

t. 13

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

 w A (prawdopodobna interpretacja) i Wn2cis

!!!   miniat: 2 ostatnie ósemki t. 12 i t. 13, tylko górna 5-linia, bez łuku.           EZTU

 w A, możliwa interpretacja

EZnieU

 w Wf (→WaC,Wn1cis,Wn1op→Wn2op→Wn3op)

EZTU bez części po akordzie

 w WaW

EZnieU1
..

Zasięg widełek  zapisanych w A jest niejasny – górne ramię wydaje się być znacznie dłuższe niż dolne. Odpowiedni znak w Wf (→WaC,większość Wn) odpowiada być może zasięgowi dolnego ramienia widełek A. W tekście głównym proponujemy uśredniony zasięg znaku, który prowadzi wówczas do najwyższej nuty melodii; podobnej długości znak ma również – w wyniku adiustacji – Wn2cis. Alternatywnie można brać pod uwagę górne ramię, pisane prawdopodobnie jako pierwsze – takie dłuższe widełki wyznaczają szczyt crescenda praktycznie na początku następnego taktu. Brak kontynuacji znaku t. 13 wynika w WaW niemal na pewno z podziału na systemy – t. 13 rozpoczyna w tym wydaniu nową linię.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności A

t. 17-18

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

 w A (→Wf→Wa,Wn1cis,Wn1op→Wn2op→Wn3op)

!!!   miniat: nic.            EZTU

Krótsze  w Wn2cis

EZnieU1
..

Widełki  są w A nieco dłuższe niż w t. 1-2 i 3-4, co odtworzono we wszystkich wydaniach oprócz Wn2cis. W tym ostatnim znaki są wyraźnie krótsze we wszystkich analogicznych taktach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn

t. 19-24

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

2 różnej długości  w A

2 dłuższe  w Wf (→Wn,Wa)

4 krótsze  proponowane przez redakcję
..

Brak znaków  w t. 19-20 należy raczej uznać za niedokładność notacji – wprawdzie Chopin czasem pomijał oznaczenia (np. pedalizację) we fragmentach, które już się wcześniej pojawiały z oznaczeniami, ale obecność widełek w t. 23-24 wskazuje na przeoczenie kompozytora. Wniosek ten potwierdzają znaki dodane w korekcie Wf w t. 147-148, opartych na tym samym zapisie A. Pewne wątpliwości może też budzić zasięg znaków w t. 23-24 – zwłaszcza znak w t. 24 jest wyraźnie dłuższy od poprzednich. Zdaniem redakcji jest bardziej prawdopodobne, że Chopin staranniej wpisywał znaki za 1. razem – patrz t. 3-8. Uważamy też, że nieco krótsze znaki pozostawiają więcej możliwości interpretacji tego motywu, którego wykonanie – wedle relacji jednego z uczniów, Wilhelma von Lenza – stanowiło nie lada problem wykonawczy: "Trudno było zadowolić Chopina w tym Walcu. Tylko on umiał [właściwie] połączyć jedyną (!) szesnastkę w trzecim takcie z następującą po niej ćwierćnutą."

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych