mUltimate Chopin

op. 64 nr 2, Walc cis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wf

t. 1-2

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

 w A

!!!   miniat: przedtakt (bez klucza, znaków i metrum) i t. 1-2, ścieśnione, tylko górna 5-linia, bez napisów.           TGTU

 w Wf (→Wa,Wn1cis,Wn1op→Wn2op→Wn3op)

EZnieU

 w Wn2cis

EZnieU1
..

Przesunięcie widełek  tak, by rozpoczynały się od przedtaktu, to zdaniem redakcji raczej niedokładność sztycharza Wf, toteż w tekście głównym podajemy niewątpliwie autentyczny znak A. Ponieważ jednak alternatywnej możliwości korekty Chopina w Wf nie da się całkiem wykluczyć, wersję Wf, powtórzoną we wszystkich pozostałych wydaniach oprócz Wn2cis, można uważać za potencjalnie autentyczny wariant. Skrócenie znaku w Wn2cis jest natomiast niewątpliwie adiustacją, w ramach której ujednolicono znaki  we wszystkich analogicznych taktach (t. 1-2, 5-6, 17-18 i 21-22).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 1-32

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

..

W A gwiazdki  stawiane są albo po 3. ćwierćnucie taktu (lub odpowiadającej jej pauzie), albo przed nią, w zależności od tego, czy cały takt jest oparty na jednym akordzie, czy nie. W Wf rozróżnienie to uległo zatarciu – wszystkie znaki stawiane są albo pod, albo nieco po 3. ćwierćnucie (pauzie), przy czym różnice nie mają związku z pisownią A (ani – co za tym idzie – z harmonią). Pozostałe wydania mniej lub bardziej dokładnie odtwarzają wersję Wf, choć w Wn znaki stawiane są z reguły po 3. ćwierćnucie, a w Wa – raczej pod. W naszych transkrypcjach poszczególnych źródeł przyjmujemy, że gwiazdki umieszczone niedokładnie – najczęściej nieco po 3. ćwierćnucie – uznajemy za zgodne z większością takich znaków w danej frazie rozpatrywanego źródła.

Kilka szczególnych sytuacji – t. 4, 15, 20, 22, 24, 29, 30 i 31 – omawiamy osobno.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa

t. 3-8

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

Różnej długości  w A

Dłuższe  w Wf (→Wn,Wa)

Krótsze  proponowane przez redakcję
..

W tekście głównym ujednolicamy zasięg widełek  w t. 3-4 i 7-8, wzorując się na trzech z czterech znaków wpisanych w A. W Wf1 znaki również ujednolicono, oparto się jednak na rozpoczynającym się nieco wcześniej znaku w t. 4.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych

t. 8-25

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

Jednotaktowe łuki w AI, A i Wn2op (→Wn3op)

!!!   miniat: t. 8-9, tylko górna 5-linia, bez wideł. EZTU (4 takty)

Dwutaktowe łuki w Wf (→Wa,Wn1op,Wn1cis→Wn2cis)

EZnieU
..

Nie jest łatwo ocenić, jak doszło do powstania różnicy łukowania między źródłami w t. 8-9 (i podobnie w t. 24-25). A w obu miejscach ma po dwa łuki, choć za pierwszym razem, gdy t. 8 pojawia się na końcu linii tekstu, można było uznać łuk w t. 9 za kontynuację poprzedniego. Jednotaktowe łuki ma również AI (z wyjątkiem pozbawionego łuku t. 9). W tej sytuacji trzeba przyjąć, że połączone w obu miejscach łuki Wf (→Wa,Wn1op,Wn1cis→Wn2cis) mogły być wynikiem ingerencji Chopina. Nie mając jednak pewności w tym względzie, w tekście głównym podajemy łukowanie A, potwierdzone przez AI. Wersję Wf, z charakterystycznym dla Chopina, zwłaszcza w późniejszych utworach, frazowaniem scalającym podziały strukturalne (por. np. Walc As nr 3, t. 40-41), można traktować jako (być może) autentyczny wariant.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 13

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

 w A (prawdopodobna interpretacja) i Wn2cis

!!!   miniat: 2 ostatnie ósemki t. 12 i t. 13, tylko górna 5-linia, bez łuku.           EZTU

 w A, możliwa interpretacja

EZnieU

 w Wf (→WaC,Wn1cis,Wn1op→Wn2op→Wn3op)

EZTU bez części po akordzie

 w WaW

EZnieU1
..

Zasięg widełek  zapisanych w A jest niejasny – górne ramię wydaje się być znacznie dłuższe niż dolne. Odpowiedni znak w Wf (→WaC,większość Wn) odpowiada być może zasięgowi dolnego ramienia widełek A. W tekście głównym proponujemy uśredniony zasięg znaku, który prowadzi wówczas do najwyższej nuty melodii; podobnej długości znak ma również – w wyniku adiustacji – Wn2cis. Alternatywnie można brać pod uwagę górne ramię, pisane prawdopodobnie jako pierwsze – takie dłuższe widełki wyznaczają szczyt crescenda praktycznie na początku następnego taktu. Brak kontynuacji znaku t. 13 wynika w WaW niemal na pewno z podziału na systemy – t. 13 rozpoczyna w tym wydaniu nową linię.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności A