mUltimate Chopin

op. 64 nr 2, Walc cis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 4-20

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

Łuk w t. 20 w A (→Wf→Wa,Wn1op,Wn1cis)

!!!   miniat: nic.               TGTU (łuk tylko w t. 20)

Łuk w t. 4 i 20 w Wn2op (→Wn3op) i Wn2cis
..

Łuk, dodany w późniejszych Wn w t. 4 z pewnością na wzór autentycznego łuku w analogicznym t. 20, można uważać za uzasadnione uzupełnienie wersji A i pozostałych wydań. W tekście głównym zachowujemy jednak zróżnicowanie t. 4 i 20 w tym szczególe, gdyż może ono sugerować subtelny niuans wykonawczy. (W As i AI, w których 2. i 3. ćwierćnuta są jednakowe, łuków nie ma ani w t. 4, ani w t. 20.)

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 5-6

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

 w A i Wn3op

!!!   miniat: ta co przy łuku, tylko z widełkami...           TGTU

Bez znaku w Wf (→WaC,WaW1,Wn1cis,Wn1op→Wn2op)

Krótsze  w Wn2cis i WaW2
..

Brak widełek  to z pewnością przeoczenie sztycharza Wf. Znak uzupełniono w Wn3op oraz – w skróconej postaci – w Wn2cis i WaW2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn

t. 5-22

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

Łuk nad parą sekst w AI i A

!!!   miniat: t. 21-22, tylko górna 5-linia, ścieśnione, bez wideł.                EZTU w obu miejscach

Dwa łuki w Wf (→Wa)

EZnieU

Łuk e1-dis1 w Wn1cis i Wn1op (→Wn2op→Wn3op)

EZnieU tylko dolny łuk (w obu miejscach)

Łuk cis2-his1 w Wn2cis

EZnieU tylko górny łuk
..

Oba łuki nad parą półnut w t. 5-6 i 21-22 są w A wyraźnie dłuższe niż w t. 1-2 i 17-18. Podobnie w AI (tylko w t. 5-6, bo za drugim razem Chopin pominął łuk), toteż takie właśnie łuki podajemy w tekście głównym. Podwójne łuki w Wf są najprawdopodobniej efektem korekty Chopina – sztycharz Wf początkowo połączył łukiem tylko dolne nuty sekst, co skłoniło kompozytora do dodania górnych łuków (pierwotny stan zachował się w większości Wn). Korekta ta ma zdaniem redakcji doraźny charakter i nie tyle świadczy o zmianie koncepcji łukowania, ile potwierdza wagę łuku nad nutami. Podobnie w t. 133-134 i 149-150.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Umiejscowienie oznaczeń , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 7-23

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

Seksta H-gis w As

!!!   miniat: nic.             tr = puste (seksta na 3 w t. 7);

red = seksta na 3 w t. 7 i 23

Tercja e-gis w AI i A (→Wf→Wn,Wa)

TGTU
..

Skreślenie widoczne w As sugeruje, że seksta H-gis może być pozostałością pierwotnej wersji, w której także na 2. ćwierćnucie występowała seksta. To samo dotyczy także t. 23, który nie jest w As wypisany. Wersja z sekstą pojawia się jeszcze w AI w t. 23 (skreślona).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki AI

t. 8-25

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

Jednotaktowe łuki w AI, A i Wn2op (→Wn3op)

!!!   miniat: t. 8-9, tylko górna 5-linia, bez wideł. EZTU (4 takty)

Dwutaktowe łuki w Wf (→Wa,Wn1op,Wn1cis→Wn2cis)

EZnieU
..

Nie jest łatwo ocenić, jak doszło do powstania różnicy łukowania między źródłami w t. 8-9 (i podobnie w t. 24-25). A w obu miejscach ma po dwa łuki, choć za pierwszym razem, gdy t. 8 pojawia się na końcu linii tekstu, można było uznać łuk w t. 9 za kontynuację poprzedniego. Jednotaktowe łuki ma również AI (z wyjątkiem pozbawionego łuku t. 9). W tej sytuacji trzeba przyjąć, że połączone w obu miejscach łuki Wf (→Wa,Wn1op,Wn1cis→Wn2cis) mogły być wynikiem ingerencji Chopina. Nie mając jednak pewności w tym względzie, w tekście głównym podajemy łukowanie A, potwierdzone przez AI. Wersję Wf, z charakterystycznym dla Chopina, zwłaszcza w późniejszych utworach, frazowaniem scalającym podziały strukturalne (por. np. Walc As nr 3, t. 40-41), można traktować jako (być może) autentyczny wariant.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf