mUltimate Chopin

op. 38, Ballada F-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 110-111

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Bez łuku w A (→KG,Wf)

Łuk Wa

Łuk Wn
..

Dodane w Wa i Wn łuki l.r. są z pewnością nieautentyczne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 111

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Łuk w A (→Wf,Wa) i Wn

KG
..

W KG łuk w pr.r. przeciągnięty jest aż do końca 1 poł. t. 111. Tę wyraźną niedokładność poprawiono w Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KG

t. 112

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Łuk od 2. oktawy w A (→Wf,Wa)

Łuk od 1. oktawy w KG (→Wn)
..

Kwestia, która wersja łuku odpowiada intencji Chopina nie jest oczywista. Wcześniejsze rozpoczęcie łuku w KG (→Wn) to wprawdzie wynik niestaranności kopisty, jednak właśnie taki łuk wydaje się odpowiedniejszy, gdy oktawa B1-B na początku taktu jest powtórzona, jak w tekście głównym – por. całotaktowe łuki w następnych taktach. Ponieważ usuwając łuki przetrzymujące oktawę B1-B, Chopin mógł nie zwrócić uwagi na łuk motywiczny, w tekście głównym podajemy łuk obejmujący cały takt.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wf

t. 113-115

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Ciągły łuk w A (→Wf,Wa)

TGTU

Łuki w KG (→Wn)
..

Zarówno w A, jak i w KG t. 114 wypada na początku nowej linii. Łuki A jednoznacznie wskazują na ciągły łuk, natomiast zapis KG jest niejednoznaczny – początek łuku w t. 114 sugeruje kontynuację z poprzedniego taktu, ale łuk w t. 113 kończy się wraz z ostatnią ósemką (niedokładność tę odtworzono w Wn). Przyjmujemy, że oznacza to podział łuku. W tekście głównym trzymamy się niebudzącej wątpliwości notacji A (→Wf,Wa). 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KG , Niepewna kontynuacja łuku , Błędy powtórzone Wn

t. 113-114

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Dwa łuki w A (→KG→Wn)

Ciągły łuk w Wf i Wa
..

Inaczej niż w partii pr.r., łuki l.r. są w A (→KG,Wn) wyraźnie rozdzielone na przejściu t. 113-114. Mimo to zarówno Wf, jak i Wa nie przerywają łuku w tym miejscu, być może właśnie pod wpływem łuku pr.r. Porównanie z analogiczną frazą w t. 137-139 sugeruje, że to raczej ciągły łuk pr.r. można tu uważać za niedokładny.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładności Wa