mUltimate Chopin

op. 38, Ballada F-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 136-137

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Różne łuki w A (→Wf,KG→Wn)

Łuki w t. 137 w Wa

Łuki od t. 136 proponowane przez redakcję
..

W otwierającym nową linię tekstu t. 137, A ma łuki rozpoczynające się od 1. ćwierćnuty zarówno w prawej, jak i w l.r. Jednak w t. 136 wpisany jest łuk biegnący od ostatniej ósemki pr.r., co uznajemy za obowiązujące i odtwarzamy jako ciągły łuk na wzór analogicznych t. 111-112. Konsekwentnie, w tekście głównym analogiczny łuk podajemy również w partii l.r. Łuki A – od t. 136 w pr.r., a od t. 137 w l.r. – podają wszystkie pozostałe źródła z wyjątkiem Wa, w którym oba łuki rozpoczynają się w t 137.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 139

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Łuk w A (→Wa,KG→Wn) i Wf2 (→Wf3)

Bez łuku w Wf1
..

Brak łuku w Wf1 to z pewnościa przeoczenie, poprawione w Wf2 (→Wf3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf

t. 142

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Łuk 10 szesnastek w A (→Wf,Wa) i Wn

Łuk 6 szesnastek w KG
..

W A (→KG) takt 142 został rozbity na dwie linie. Prawdopodobnie z tego względu kopista zapomniał o kontynuacji łuku w l.r. w 2. połowie taktu. W Wn łuk został przedłużony do ostatniej szesnastki.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności KG , Niepewna kontynuacja łuku

t. 145-146

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Ciągły łuk w A (→Wf,KG→Wn)

2 łuki w Wa
..

Podział łuku w Wa miał przypuszczalnie ułatwić pracę sztycharzowi. Wiele tego typu dowolności znajdujemy w Wn1 Koncertu f op. 21, np. w części III, t. 225-227.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 146-147

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Ciągły łuk w A (interpretacja kontekstowa→Wf,KG→Wn)

2 łuki w Wa
..

Łuk A w t. 146 kończy się nad ostatnią szesnastką taktu, jednak w rozpoczynającym nową linię t. 147 łuk wyraźnie wskazuje na kontynuację z poprzedniego taktu. Porównanie z trzema analogicznymi pasażami (t. 51-54, 59-62 i 153-156) wskazuje jednoznacznie na ciągły łuk jako zamierzony przez Chopina. Tak to też odtworzono w Wf i KG (→Wn). Podzielony łuk Wa trzeba tym samym uznać za interpretację chybioną. 

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku