mUltimate Chopin

op. 38, Ballada F-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 95-97

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Łuki w A

=TGTU

Łuki w KG i Wa

Łuki w Wn

Jeden łuk w Wf
..

Łukowanie w A w t. 95-97, podobnie jak we wcześniejszych taktach, zostało niedokładnie odczytane przez kopistę i sztycharzy – w KG i Wa łuk z t. 95 nie dochodzi do t. 96, a w Wf zazębiające się łuki zinterpretowano jako jeden łuk. W Wn błędnie zinterpretowano końcówkę łuku-tenuto w t. 97, doprowadzając łuk do początku t. 98.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niedokładności Wa , Adiustacje Wf , Niedokładności KG

t. 98-104

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Łuki w A, interpretacja kontekstowa

Jeden łuk w Wf

Jeden łuk w KG (→Wn)

Łuki w Wa
..

W A i KG t. 99 jest ostatnim na stronie, co  w obu rękopisach spowodowało błędy w zapisie łuków – w A brak dokończenia łuku w t. 100 (koniec łuku w t. 99 wyraźnie wskazuje na jego kontynuację na nowej stronie), a w KG (→Wn) łuku rozpoczynającego się w t. 98 nie ma w ogóle. W Wa odtworzono dość wiernie pisownię A, doprowadzając łuk do pierwszej nuty t. 100. Ciągły łuk w Wf jest wprawdzie niemal na pewno dziełem sztycharza (Chopin nie korygował Wf1), ale wydaje się możliwe, że Chopin zaakceptował połączenie łuków zarówno w tych, jak i w następnych taktach. W tekście głównym zachowujemy podzielony łuk A, uzupełniając brakujący fragment na początku t. 100.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wf , Niedokładności KG

t. 101-102

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Łuki w A

Łuk w KG (→Wn) i Wf

Łuki w Wa
..

Dolne ramiona widełek   wpisanych w A wyglądają jak łączenia łuków, co zmyliło zarówno kopistę, jak i sztycharza Wf. Także wersja Wa jest wynikiem niezrozumienia notacji A, choć w tym wypadku do nieporozumienia raczej przyczyniło się skreślenie zarzuconej wersji t. 102.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładności Wa , Błędy KG

t. 103-104

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Łuk do as w A (→Wf)

Łuk do ces1 w KG (→Wn)

Łuk do des1 w Wa
..

W tekście głównym podajemy zasięg łuku według A (→Wf). Notacja KG (→Wn) jest niedokładna, a Wa prawdopodobnie zadiustowana dla uniknięcia jednonutowego rozziewu w łukowaniu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wa , Niedokładności KG

t. 108-111

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Łuki w A (→KG,Wf)

Uzupełnienie proponowane przez redakcję

Łuki w Wn

Łuki w Wa
..

W A łukowanie l.r. wydaje się niekompletne – motywy w t. 109 są opatrzone łukami, a analogiczne motywy w sąsiednich taktach – nie. Z tego względu w tekście głównym proponujemy dodanie odpowiednich dwóch łuków. KG i Wf zasadniczo powtarzają łuki A, jednak w obu tych źródłach pierwszy łuk w t. 109 odtworzono niedokładnie – w Wf zaczyna się on (na nowej linii) tak, jakby kontynuował łuk z poprzedniego taktu, w którym łuku wszakże nie ma, a w KG łuk ten sięga aż do g w połowie taktu. Ponieważ te niewielkie nieścisłości praktycznie nie mają wpływu na wykonanie, traktujemy je jako przypadkowe, nieznaczące usterki. 

Zarówno w Wn, jak i w Wa autentyczne łuki dowolnie przedłużono, i to w każdym z nich inaczej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn