- « Poprzednia
- 1
- …
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- …
- 45
- Następna »
t. 29
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf |
|||||||||||||||
t. 29
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Zakończenie łuku w t. 29 jest w A niejasne – łuk na końcu systemu sugeruje kontynuację, ale na nowym systemie łuk w t. 30 zaczyna się wyraźnie od początku taktu. Zdaniem redakcji, interpretacja przyjęta w Wf (→Wn,Wa; w Wa2 łuk przeoczono) jest właściwa. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A |
|||||||||||||||
t. 30-35
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Jednogłosowa w AI notacja t. 30-31 i 34-35 została już na etapie pisania A zastąpiona dwugłosową (w 1. połowie t 30 i 2. połowie t. 34 w A widoczne są nawet ślady usuwania elementów pierwotnej pisowni – belki wiązania szesnastkowego i skierowanych w dół laseczek nut górnego głosu). Chopin użył przy tym dawnej notacji, w której przedłużenie nuty do następnego taktu mogło być oznaczone kropką postawioną na początku tego taktu. W tekście głównym zmieniamy tę nieużywaną obecnie pisownię na współczesny zapis z użyciem łuków przetrzymujących. Por. uwagę dotyczącą pr.r. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany zagadnienia: Poprawki A |
|||||||||||||||
t. 30-35
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Pozornie niekompletna w AI notacja rytmiczna t. 30-31 i 34-35 jest jednak na tle równomiernych szesnastek l.r. zrozumiała. Chopin nie zawsze dbał o ścisłą notację uzupełniających się głosów, toteż prezentujemy ten zapis bez uzupełnień. Już w A zapis ten został zresztą doprecyzowany przez samego Chopina. Kompozytor użył przy tym dawnej notacji, w której przedłużenie nuty do następnego taktu mogło być oznaczone kropką postawioną na początku tego taktu. W tekście głównym zmieniamy tę nieużywaną obecnie pisownię na współczesny zapis z użyciem łuków przetrzymujących. Por. uwagę dotyczącą l.r. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany |
|||||||||||||||
t. 30-31
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
W tekście głównym podajemy jedyną niewątpliwie autentyczną wersję akcentów na tercjach d1-fis1 w t. 30 i d1-f1 w t. 31. Pozostałe wersje są niemal na pewno wynikiem adiustacji lub złego odczytania podkładów przez sztycharzy. Brak znaków w t. 31 w Wn może oznaczać, że dodano je w ostatniej korekcie Wf. Ostatni akcent jest w A wyraźnie krótszy, co zdaniem redakcji jest niedokładnością pisowni Chopina. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- …
- 45
- Następna »