mUltimate Chopin

op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 17

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W KLI nie ma kasowników przywracających c2 i e2, ani krzyżyka podwyższającego g1 na gis1. Drugi z tych błędów – brak  przed e2 – pozostał niezauważony także w Wf (→Wn1,Wa2).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn

t. 17

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Ćwierćnuta w KLI i Wf (→Wn,Wa) 

!!!   miniat: ten akord (ewentualnie z pauzą), tylko dolna 5-linia, bez łuku.       Tu TGTU=pusta klisza

Ósemka i pauza w Ao
..

W wersji przeznaczonej do publikacji – Wf (→Wn,Wa) – Chopin pozostawił pierwotną wartość rytmiczną ćwierćnuty na 3. mierze taktu, nie uwzględniając skrócenia zastosowanego w Ao. Podobnie w analogicznym t. 44, a także 25 i 31.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Wahania Chopina

t. 17

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Bez łuku w KLI i Wf (→Wa2)

!!!    miniat: ta para akordów (ćwierćnuty), tylko dolna 5-linia.     Tu pusta klisza

Łuk Ao, Wfkor i Wn

!!!    Tu z łukiem=TGTU

Łuk Wa3 (→Wa4)

!!!! łuk od d do e
..

Łuk nad akordami znajduje się w Ao, Chopin dopisał go także w Wfkor, jednak w gotowym Wf (→Wa) znak pominięto, zapewne w wyniku nałożenia się kilku dopisków Chopina w tym miejscu. Nie jest jasne, w jaki sposób łuk ten znalazł się w Wn, jest to przypuszczalnie trafna adiustacja wydawcy, np. na podstawie porównania z t. 44 (patrz też uwagę w następnym takcie). W Wa3 (→Wa4) dodano łuk pod akordami, co z pewnością jest dowolną adiustacją.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn

t. 17

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Prawdopodobny akcent długi w Ao

!!!   miniat=ta co przy łuku.       Tu akcent długi pod laseczką akordu B-dur

Możliwe  w Ao

!!!    od prawego końca akordu B-dur do lewego końca akordu a-moll widły pod l.r.

Akcent długi w Wfkor

!!!   TGTU

 w Wf (→Wn,Wa) 

!!!    na 2. mierze, od lewego końca d2 do h1
..

Niewątpliwy akcent długi, wpisany przez Chopina w Wfkor, odtworzono w Wf (→Wn,Wa) jako widełki . Znak Ao, jak wiele innych w tym rękopisie, można odczytać jako akcent długi lub widełki.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf

t. 17

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

 w Ao

!!!    miniat: ta ćwierćnuta, tylko dolna 5-linia, ścieśniona.    Akcent od laseczki dolnego głosu pr.r., a fz tuż przed nim. Akcent wyżej niż teraz w TGTU

Akcent w Wf (→Wn,Wa) 

!!!   krótki akcent

Propozycja redakcji

!!!   TGTU (długi)
..

Propozycja redakcji (akcent długi) stanowi wypadkową niewątpliwych elementów dwóch źródeł zawierających niezależnie wpisywane oznaczenia w tym miejscu – Ao i Wf (→Wn,Wa). Nie uwzględniamy , gdyż w wersji przeznaczonej do druku Chopin znacznie zredukował liczbę tych znaków, zaś rodzaj akcentu ustalamy na podstawie własnoręcznego wpisu Chopina w Ao.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Autentyczne korekty Wf