Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 19-24

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Znaki staccato w Ao

!!!    miniat: tylko dolna 5-linia, t. 19 i 5 ósemek t. 20.   Tu klinik nad F, kropka nad C, klinik nad Des i kropka nad G.

Kropki w Wf (→Wn,Wa)

!!!   TGTU (t. 19-24) !!!!!!  ZMIANA   !!!!!!  na 4 w t. 22, kropkę dać wyżej, żeby nad ces1 było ją widać (podnieść o 18). Podobnie na 2 w t. 21-24. Ponadto na 4 w t. 21-22 kropki podnieść o 9.

..

W tekście głównym podajemy kropki, którymi Chopin opatrzył w Wfkor wszystkie ósemki w tych taktach. Ao również ma znaki staccato – na zmianę kliniki i kropki – ale tylko nad czterema nutami basowymi w t. 19-21.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 19-23

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Szesnastkowe tercje w KLI

!!!    miniat:  te akordy z numerami taktów, bez palcowań, akcentów i dynamiki.     Tu a1-c2 19, b1-d2 21 i c2-e2 23.

Ćwierćnutowe tercje w Ao 

!!!       Tu a1-c2 19, b1-d2 21 i c2-e2 23 (jak KLI, ale ćwiartki)

Pojedyncze szesnastki w Wf (→Wn,Wa)

!!!   TGTU

..

Na 4. mierze t. 19, 21 i 23 KLI i Ao mają w dolnym głosie pr.r. tercje. Chopin zrezygnował z dolnych nut tych tercji jeszcze w podkładzie dla Wf. Niezależnie od liczby dźwięków występują także różnice w wartościach rytmicznych: Ao ma tu – zgodnie z ogólnym schematem w t. 19-24 – ćwierćnuty.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu

t. 19-24

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Szesnastki w KLIWf (→Wn,Wa

!!!   miniat: pół t.19, bez palcowań i dynamiki, tylko górna 5-linia.    TU=!!!!TGTU!!!! (same 16-ki), bez ostatnich uderzeń w każdym takcie (jeśli dobrze myślę, to na kliszy będą tylko chorągiewki na 2 w każdym z tych taktów (w 19-22 podnieść je o 8); te na 1 i 3 są albo w ESTU, albo w innych adnotacjach, te na 4 też)

Szesnastki i ćwierćnuty w Ao

!!!   na zmianę (bez ostatnich akordów w t. 19-23 czyli chyba pusta klisza)

..

W Ao wartości rytmiczne kolejnych dwudźwięków dolnego głosu pr.r. tworzą w tych taktach naprzemienny schemat krótka-długa (szesnastka-ćwierćnuta). Kontrast długości wybrzmienia jest jeszcze gdzieniegdzie podkreślony akcentami. W tekście głównym podajemy jednolitą brzmieniowo wersję Wf (→Wn,Wa). Ostatnie akordy w t. 19, 21 i 23 omówione są osobno ze względu na różnice w liczbie dźwięków, a w t. 20 i 22 – ze względu na powiązanie z akcentami.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Wahania Chopina , Zmiany akompaniamentu

t. 19-20

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W żadnym ze źródeł autentycznych notacja przygodnych znaków chromatycznych w partii pr.r. nie jest w tych taktach – zwłaszcza w t. 19 – w pełni poprawna. Nieścisłości nie powodują jednak trudności w ustaleniu prawidłowego tekstu. Ponadto we wszystkich źródłach oprócz Ao powtórzony jest niepotrzebny  przed fis2, 14. szesnastką t. 20.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Błędy KLI

t. 19-22

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Bez łuków w KLIWf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: t. 19 i 1. grupa t. 20, tylko górna 5-linia bez napisów, dynamiki i palcowań.     Tu pusta klisza

Łuki Ao, prawdopodobna interpretacja

!!!   4 x całotaktowe łuki z końcami między palcami

Łuki Ao, możliwa interpretacja

!!!   2 x dwutaktowe łuki z końcami między palcami

..

W Ao widoczne są tu cztery łuki, po jednym w każdym takcie. Ponieważ wydaje się, że część łuków tego rękopisu może zawierać fragmenty (końce), w których pióro nie zostawiło śladu na papierze (a być może tylko niewidoczne na dostępnych fotografiach), ich dokładny zasięg nie jest pewny. Zdaniem redakcji nie można wykluczyć, że każda z par łuków w t. 19-20 i 21-22 miała w zamyśle Chopina łączyć się w jeden dwutaktowy łuk.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach