mUltimate Chopin

op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 49

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Bez znaku w KLI, Ao i Wa2

!!!   miniat: ten takt ścieśniony w pionie (obie 5-linie), bez palca.   Tu pusta klisza

Akcent krótki w Wf (→Wn) 

!!!   jak TGTU tylko krótki

Akcent długi w Wa3 (→Wa4)

!!!   TGTU
..

Akcent w Wf (→Wn) trzeba uznać za krótki. Nie zachował się jednak żaden rękopiśmienny przekaz tego znaku, co nakazuje ostrożność w jego interpretacji. Zdaniem redakcji, znacznie prawdopodobniejsze jest tu użycie przez Chopina akcentu długiego. Znak pominięto w Wa2, co uzupełniono w późniejszych nakładach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa

t. 49

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W KLI i Wf (→Wa) fermata znajduje się tylko nad akordem. Przyjmujemy równoznaczną pisownię Ao i Wn z fermatami po obu stronach akordu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn