Zagadnienia : Przeoczenia odwołania alteracji

t. 1-5

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W t. 1 i 5 w KLI nie ma kasowników przywracających a1, d2 i f2. Znaków nie było też pierwotnie w Wfkor (→WfWn,Wa), w którym Chopin dopiero je wszystkie dopisał. Poprawną notację ma także Ao. Podobnie we wszystkich dalszych powtórzeniach tego taktu (t. 9, 13, 36 i 40).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Autentyczne korekty Wf

t. 2-6

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Bez  w KLI

!!!   miniat: ostatnie 5 16-ek t. 2, tylko górna 5-linia.    Tu pusta klisza

Kasowniki w AoWf (→Wn,Wa

!!!    TGTU (kaso x2, t. 2 i 6)

..

Brak  przywracającego h2 na przedostatniej szesnastce t. 2 i 6 to zapewne niedokładność pisowni KLI. W t. 2 Chopin dopisał znak w Wfkor, w t. 6 – prawdopodobnie jeszcze w rękopiśmiennym podkładzie dla Wf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Autentyczne korekty Wf

t. 4

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W KLI i Wa2 pominięto  przywracjący d1 na 4. mierze taktu, są to oczywiste błędy. W KLI przed tym akordem znajduje się zbędny  przed gis1, co pokazuje, że Chopin zupełnie w zapisie nie uwzględnił alteracji występujących wcześniej w tym takcie. Podobnie w t. 12.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy KLI

t. 7

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

e-moll w KLI (interpretacja) i Ao

!!!   miniat: 6 szesnastek, obie 5-linie, tekst l.r. KLI.       Tu TGTU (kaso g2)

e-moll w Wf (→Wa2Wa3)

!!!   TGTU

E-dur w Wn1

!!!    bez kaso g2, za to #gis1 w l.r.  (miniat rytm l.r. TGTU)

E-dur w Wn2 (→Wn3Wn4Wn5) i Wa4

!!!    # gis2, za to #gis1 w l.r.  (miniat rytm l.r. TGTU)

..

Na 2. mierze taktu podajemy w pr.r. akord e-moll (z  przed g2) według Wf (→Wa2Wa3) i Ao. Kasownika tego nie ma jednak w Wfkor, ani nie było go w egzemplarzu służącym za podkład Wn. Aby uniknąć niezgodności trybu między partiami obu rąk, adiustator Wn1 zdecydował się na dodanie  podwyższającego g1 na gis1 w l.r. W Wn2 i dalszych dodano jeszcze  przed gis2 w pr.r. Te dowolne zmiany wprowadzono także w Wa4.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 7

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W Ao nie ma  przywracającego a2 na 9. szesnastce taktu. Jest to niewątpliwie przeoczenie Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A