Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Łuki

t. 82-83

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Łuki rozdzielone w A (→Wn)

! miniat: wycinek.                   EZTU odpowiednie 2 kawałki

Ciągły łuk w Wf (→Wn)

odpowiedni fragment EZnieU1 

..

W A łuk nad ostatnią triolą t. 82 kończy się już za kreską taktową, nie wydaje się jednak, by Chopinowi chodziło o doprowadzenie go do 1. ósemki t. 83 (por. jednoznaczny zapis w analogicznym t. 78). Ciągły łuk Wf (→Wa) można traktować jako równorzędny wariant.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Autentyczne korekty Wf

t. 85-90

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

3 górne łuki w A i Wn2

! miniat: wycinek te pary akordów t. 85-86, tylko dolna 5-linia.           TGTU tylko górne łuki 86 i 89-90

3 dolne łuki w Wn1

TGTU tylko dolne 86 i 89-90 bez nawiasów

4 dolne łuki w Wf (→Wa)

TGTU tylko dolne bez nawiasów

Wariantowa propozycja redakcji

TGTU wszystkie 8 łuków (dolne z nawiasami)

..

W trzech z 4 podobnie zbudowanych taktów (t. 86 i 89-90) Chopin wpisał w A łuk łączący górną nutę 1. akordu z 1. ósemką 2. połowy taktu. Brak podobnego łuku w t. 85 jest oczywistą niedokładnością – 3 takty z łukami zapisane są w jednej linii tekstu, a ten bez łuku w poprzedniej (mogło tu odegrać rolę także zapisanie 6. ósemki tego taktu na dolnej pięciolinii, utrudniające zręczne poprowadzenie tego łuku). W tekście głównym, opartym na źródle podstawowym (A), dodajemy ten łuk. Umieszczenie w Wn1 łuków pod dolnymi nutami l.r. to następstwo rutynowych zabiegów normujących zapis (zmiany kierunku laseczek i przeniesienie znaków na stronę główek nutowych). Natomiast umieszczone także pod partią l.r. 4 łuki Wf (→Wa) to raczej korekta Chopina (być może już w [KF]) niż adiustacja, gdyż tak umieszczone łuki zostały dodane także w analogicznych t. 172-173 i 176-177, w których A w ogóle nie ma łuków. W tekście głównym prawdopodobnie autentyczne łuki Wf podajemy jako opcjonalne (w nawiasach), gdyż w żadnym źródle nie ma w tych miejscach łuków w obu pozycjach równocześnie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 85-89

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Łuk w t. 89 w A

! miniat: 1. triola t. 85 i 89, tylko pr.r., wycinek.                TGTU = łuki od przednutek, tu tylko 89

Bez łuków w Wn

3 łuki w Wf i Wa2

TGTU

Łuk w t. 85 w Wa1

TGTU tylko 85

..

Łuki łączące przednutkę z 1. ósemką t. 85-86 i 89 (łuk w t. 90 jest we wszystkich źródłach) znajdują się w komplecie tylko w Wf i Wa2. Jest to najprawdopodobniej wynik dodatków Chopina w [KF] lub korekcie Wf1, a w przypadku Wa2 poprawki przeoczenia Wa1. Wersje z mniejszą liczbą łuków to następstwo niedokładności Chopina w A i przeoczeń Wa1 i Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Błędy Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 93-94

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

4 łuki w A (→Wn)

! miniat: wycinek, t. 93, tylko dolna 5-linia.         TGTU

Ciągły łuk w Wf (→Wa)

EZnieU

..

Trudno stwierdzić definitywnie, jak doszło do różnicy łukowania partii l.r. Przypuszczalnie Chopin dodawał łuki do pierwotnego tekstu, w którym nie było ich wcale – por. uwagę do t. 68-75 – i zrobił to inaczej w A, a inaczej w [KF] lub Wf1. Za takim scenariuszem przemawia sytuacja w analogicznych t. 260-261, w których Wf nie ma łuków l.r., co można tłumaczyć pominięciem ich przez Chopina przy dodawaniu łuków w tym wydaniu lub jego podkładzie, [KF]. Obie wersje źródłowe, niewątpliwie autentyczne, można zatem traktować jako równorzędne warianty; w tekście głównym podajemy łukowanie źródła podstawowego, czyli A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

t. 94-95

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Łuk do g1 w t. 94 w A i Wf (→Wa)

! miniat: wycinek 2. połowa 94 i początek 95, tylko górna 5-linia.              TGTU = łuk 94

Łuk do g1 w t. 95 w Wn

EZnieU

..

W A łuk obejmuje t. 93-94 i mimo że jego koniec sięga poza ostatnią nutę t. 94 nic nie sugeruje, by miał być doprowadzony do następnego taktu (początek łuku mniej więcej tyle samo poprzedza 1. oktawę t. 93, to typowy przykład Chopinow­skiego łuku obejmującego). Tak też to zinterpre­tował zapewne kopista w [KF] i na tej podsta­wie sztycharz Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Łuki obejmujące