mUltimate Chopin

op. 49, Fantazja f-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 95-100

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

2 razy po 4 łuki w A (→Wn)

! miniat:  triole 95 i pół t. 96, tylko dolna 5-linia, wycinek, tu A.            TGTU 95-96 + 99-100 (bez prawego końca 100-101)

2 ciągłe łuki w Wf (→Wa)

EZnieU, zrobione tylko 100 (gdzie tu idzie tylko lewy koniec), poza tym ciągły łuk 95-96 (do końca taktu) i 99 do końca taktu (zakresy jak wszystkie łuki TGTU razem)
..

Łukowanie l.r. w t. 95-96 i 99-100 wykazuje podobne zróżnicowanie pomiędzy dwiema grupami źródeł jak w t. 93-94. Także tu geneza różnicy jest trudna do jednoznacznego ustalenia, wydaje się jednak prawdopodobne, że Chopin dwukrotnie, w różnym czasie dodawał łuki w A i w [KF] lub Wf1. W tekście głównym podajemy łukowanie źródła podstawowego, czyli A. Jest ono bardzo charakterystyczne ze względu na swój motywiczny, a nie pianistyczny charakter – Chopin objął poszczególnymi łukami sześcioósemkowe grupy nie obejmujące kolejnych pozycji l.r., lecz zestawione z par różnych akordów. Dopiero za drugim razem (t. 262-263 i 266-267) łuki są zgodne z pozycjami ręki i łączą grupy oparte zasadniczo na jednym akordzie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

t. 98-99

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Łuk do as1-as2 w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek 2. pół t. 98 i początek 99.                EZnieU

Łuk do g1-es2-g2 w Wn i Wf (→Wa)

TGTU (miniatura Wf1)
..

Tak jak w t. 93-94, łuk A obejmuje frazę w t. 97-98 i odczytany dosłownie, kończy się na oktawie as1-as2. W tym wypadku za trafną uważamy jednak interpretację przyjętą w Wn i Wf (→Wa) i w tekście głównym doprowadzamy łuk do kończącej frazę 1. ćwierćnuty t. 99.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 98

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Dodatkowy łuk w źródłach

! miniat: wycinek, ta triola, tylko górna 5-linia, tu Wn1.               EZnieU 

Bez dodatkowego łuku, propozycja redakcji
..

W tekście głównym pomijamy dodatkowy łuk "triolowy" –por. Ogólne Zasady Redakcyjne, p. 16.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Łuki "triolowe"

t. 100-101

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Łuk w t. 100 w A i Wf (interpretacja kontekstowa→Wa)

! miniat: wycinek, 3 ostatnie ósemki 100 + 1. ćwierćnuta 101, tylko dolna 5-linia.                EZTU prawy koniec.

Łuk do t. 101 w Wn

EZnieU prawy koniec
..

Koniec ostatniego łuku w A dochodzi do kreski taktowej na końcu strony, co może sugerować kontynuację i tak zostało zinterpretowane w Wn, mimo że w t. 101 (na nowej stronie) nie ma dokończenia tego łuku. Zdaniem redakcji, nie wynika to z zapisu A, nie mówiąc o sensie muzycznym, toteż w tekście głównym doprowadzamy łuk do ostatniej ósemki t. 100. Także zapis Wf jest niejednoznaczny, z tego samego powodu, co w A – łuk w t. 100, na końcu linii, sugeruje kontynuację, lecz w t. 101 nie ma jego dokończenia. W Wa zinterpretowano to zgodnie z naszą oceną.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 109-110

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

..

Zasięg łuku w A jest niejasny – na końcu t. 109, ostatniego w linii, łuk zanika wskutek braku atramentu, a w t. 110 nie ma jego dokończenia. Odczytany dosłownie, dochodzi zatem do ostatniej ósemki t. 109. Mimo to nie ulega wątpliwości, że Chopin miał na myśli dłuższy łuk, jak w następnych trzech analogicznych figurach. Tak też to odtworzono we wszystkich wydaniach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Niepewna kontynuacja łuku