Łuki
t. 78-79
|
Utwór: op. 49, Fantazja f-moll
..
W tekście głównym podajemy wersję A (→Wn). Ciągły łuk Wf można uważać – tak jak w całym tym temacie – za równorzędny wariant. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
||||||
t. 79-80
|
Utwór: op. 49, Fantazja f-moll
..
W tekście głównym podajemy rozdzielone luki A (→Wn). Ciągły łuk Wf (→Wa) można uważać za równorzędny wariant. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
||||||
t. 80-81
|
Utwór: op. 49, Fantazja f-moll
..
W A łuk na końcu t. 80, ostatniego na stronie, sugeruje kontynuację, czego raczej nie potwierdza początek łuku w t. 81. Wn ma ciągły łuk w tym miejscu, jednak zdaniem redakcji lepsza jest interpretacja zapisu A – za pośrednictwem [KF] – widoczna w Wf, którą podajemy w tekście głównym. W Wa uznano ten zapis za niedokładność i rozdzieono łuki. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku |
||||||
t. 81-82
|
Utwór: op. 49, Fantazja f-moll
..
W tekście głównym konsekwentnie podajemy krótsze łuki A (→Wn). Ciągły łuk Wf (→Wa) można uważać za równorzędny wariant. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
||||||
t. 82
|
Utwór: op. 49, Fantazja f-moll
..
W A łuk nad końcową triolą umieszczony jest niedokładnie – początek wypada bliżej poprzedzającej szesnastki, a koniec sięga do następnego taktu. Zdaniem redakcji, oba końce napisane są z rozmachem i łuk należy interpretować jako obejmujący tylko triolę, tak jak w analogicznym t. 78. W Wn objęto nim jednak także szesnastkę. Ciągły łuk Wf (→Wa), mogący być efektem poprawek Chopina w [KF], można uważać za równorzędny wariant. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Autentyczne korekty Wf |