mUltimate Chopin

op. 49, Fantazja f-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 318-319

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Łuki do t. 319 w A (→Wn)

! miniat: wycinek, obie pięciolinie, koniec 318 i początek 319.                    EZTU = łuki pr. i l.r 316-8 + ich dokończenia 319

Łuki do końca t. 318 w Wf (→Wa)

EZnieU
..

W tekście głównym odtwarzamy niebudzące wątpliwości łuki A (→Wn). Krótsze łuki Wf to efekt niedokładności kopisty w [KF] lub sztycharza (lub jednego i drugiego).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf

t. 321-322

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Łuk od ćwierćnuty do ćwierćnuty w A

! miniat: wycinek jw.

Łuk od półnuty do ósemki w Wn1

EZnieU1 na 2 systemach

Łuk od półnuty do ćwierćnuty w Wn2

EZnieU

Bez łuku w Wf (→Wa)
..

Brak w Wf (→Wa) łuku nad wydzielonym głosem pr.r. to albo przeoczenie, albo wynik niezrozumienia zachodzących łuków A (patrz następna uwaga). Przesunięcie początku łuku to przypuszczalnie adiustacja, a wcześniejsze zakończenie w Wn1 – niedokładność, poprawiona w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 322

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Łuk od 1. ósemki w A

! miniat: wycinek jw.                  EZTU = długi łuk

Łuk od początku taktu w Wn i Wf (→Wa)

! miniat: wycinek Wn1.                   EZnieU
..

W A moment rozpoczęcia łuku obejmującego końcowy pasaż nie jest jasno zdefiniowany. Czubek łuku wypada pomiędzy 1. a 2. ósemką trioli i jest położony dość wysoko nad nutami (nad krótszym łukiem wydzielonego głosu), tak iż nie wiadomo, której z nich dotyczy. Czynniki te mogły spowodować, że sztycharz Wn, uznając ten zapis za niedokładny w większej skali, popro­wadził łuk od 1. nuty taktu. Dłuższy łuk Wf mógł mieć podobną genezę, możliwe są jednak i inne scenariusze – w wydaniu tym brak drugiego łuku w tym takcie, tak więc kopista (lub sztycharz) mógł uznać zachodzące łuki A za niedokładnie zapisane przedłużenie łuku. Zdaniem redakcji, łuk A ma biec od przydzielonej do obu rąk 1. ósemki trioli (es), od której zaczyna się charak­te­rystyczny 6-nutowy motyw leżący u podstaw całego pasażu (por. t. 188-195). Tak zinter­pre­towany zapis A podajemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A