Artykulacja, akcenty, widełki
t. 116
|
Utwór: op. 49, Fantazja f-moll
..
Tak jak w t. 110-114, dłuższy znak w Wf może być autentyczny, dopisany przez Chopina w [KF] lub korekcie Wf1. Zdaniem redakcji, jest jednak mało prawdopodobne, by Chopin zastąpił nim dwa akcenty widoczne w A, gdyż drugi z nich był przypuszczalnie dopisany w ramach poprawek i uzupełnień już po sporządzeniu [KF]. Wskazuje na to brak w Wf drugiego akcentu w każdym z dwóch następnych taktów, co najprawdopodobniej oznacza, że Chopin dopisał je w A później. W tekście głównym podajemy więc wersję A (→Wn), będącą prawdopodobnie rezultatem poprawki Chopina idącej dalej niż ta, która z inicjatywy kompozytora znalazła się w Wf. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie |
||||||||||||||
t. 117-118
|
Utwór: op. 49, Fantazja f-moll
..
Widoczny w A (→Wn) drugi akcent w każdym z tych taktów został prawdopodobnie dopisany przez Chopina w A już po sporządzeniu [KF]. Skrócenie akcentów w Wa to niedokładność wynikająca z nieświadomości istnienia akcentów długich jako odrębnej kategorii akcentów. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wa |
||||||||||||||
t. 120-123
|
Utwór: op. 49, Fantazja f-moll
..
Tak jak w t. 109 i analog., widełki w t. 120-121 i 122-123 były niemal na pewno dopisane w A w ramach poprawek i uzupełnień po sporządzeniu [KF], co wyjaśnia ich brak w Wf (→Wa1). Wątpliwości budzi zakres tych znaków w A – nie jest jasne, czy kończą się przed, czy po kresce taktowej. Jako wersję A podajemy znaki zróżnicowanej długości, natomiast w tekście głównym doprowadzamy oba do następnego taktu zgodnie z jednoznacznym zapisem A w analogicznych t. 287-290. Znak w t. 120 dodano w Wa2 na podstawie porównania z Wn1. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wa , Zakresy widełek dynamicznych , Poprawki A |
||||||||||||||
t. 123-126
|
Utwór: op. 49, Fantazja f-moll
..
Krótkie akcenty w Wf to zapewne wynik niedokładnego odtworzenia A, o co można posądzać zarówno Fontanę w [KF], jak i sztycharza Wf – por. np. zapisy autografu i kopii Fontany oraz końcowy rezultat w Wf w Preludium gis op. 28 nr 12, t. 37-38. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf |
||||||||||||||
t. 126
|
Utwór: op. 49, Fantazja f-moll
..
Brak w Wf (→Wa1) ostatniego akcentu w postępie akordów najłatwiej wytłumaczyć przeoczeniem. Znak w Wa2 dodano zapewne po porównaniu tekstu z Wn1, dostosowano jednak krój znaku do poprzednich krótkich akcentów. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Błędy Wf |