mUltimate Chopin

op. 49, Fantazja f-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Artykulacja, akcenty, widełki

t. 94-98

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Bez w A (→Wn)

! miniat: 1. połowa t. 94, tylko górna 5-linia, wycinek.         Tu bez kliszy 

 w Wf (→Wa)

EZnieU w t. 94 i 98
..

Brak  w t. 94 i 98 nie jest w A (→Wn) niedopatrzeniem, gdyż Chopin przypuszczalnie dopisywał różne znaki dynamiczne zarówno w A (akcent – patrz następna uwaga), jak i w [KF], będącej podstawą Wf (). Oba te znaki moż­na traktować rozłącznie, interpretując je w spo­sób prowadzący do odmiennego wykonania, lub łącznie, widząc w nich różne aspekty tej samej interpretacji. W tekście głównym trzymamy się wersji źródła podstawowego, czyli A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 95-99

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Kropki staccato w A (→Wn)

! miniat: wycinek, te 2 ćwierćnuty, tylko dolna 5-linia.            TGTU = kropki stac. na początku 95 i 99

Bez znaków w Wf (→Wa)
..

Brak kropek staccato na początku t. 95 i 99 najłatwiej wytłumaczyć przeoczeniem Fontany w [KF] lub sztycharza Wf. Niewykluczone jednak, że Chopin dopisał w A kropki wraz z łukami (patrz następna uwaga) już po sporządzeniu [KF]. Patrz też t. 262 i 266.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf

t. 98

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

 w A (odczyt dosłowny→Wn)

! miniat: wycinek, ten takt, tylko górna 5-linia.          EZnieU1 = widły pod górną pięciolinią

Bez w Wf (→Wa)

Akcent długi proponowany przez redakcję

EZTU
..

Znak wpisany w A (→Wn), mimo znacznych rozmiarów, wydaje się mieć znaczenie akcentu długiego – rozpoczyna się nieco przed półnutą b-b1, ale po poprzedniej nucie, a kończy przed następną, co oznacza, że w zasadzie dotyczy tylko tej półnuty. Uważając jednak taki zapis za potencjalnie utrudniający właściwą interpretację, w tekście głównym proponujemy standardowy znak akcentu długiego, zgodny z tymi, które Chopin wpisał we wszystkich analaogicznych t. 94, 261 i 265. Brak znaku w Wf (→Wa) to przypuszczalnie wynik dopisywania przez Chopina oznaczeń dynamicznych tego fragmentu zarówno w A, jak i w [KF] lub Wf1 w różnym czasie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie

t. 109-115

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Półtaktowe  w A

! miniat: wycinek, pochód oktaw 109, tylko pr.r.                TGTU x 4

Dłuższe  w Wn i Wa2

EZnieU, zrobione tylko 109

Bez znaków w Wf (→Wa1)
..

Widełki  w t. 109, 111, 113 i 115 musiały być dopisane przez Chopina w A już po sporzą­dzeniu [KF] (→Wf→Wa1). Trudno sobie bowiem wyobrazić, by kopista lub sztycharz przeoczył tyle znaków, zwłaszcza że identyczna sytuacja występuje w analogicznych t. 276, 278, 280 i 282. W Wn znaki rozciągnięto, umiesz­czając ich początek pod pierwszą ósemką taktu. W tej postaci dodano je w Wa2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Poprawki A

t. 110-114

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

3  w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, t. 110 + t. 112 do 1. ćwierćnuty 113, ale w każdym tylko tyle, żeby się widły zmieściły – w Wf bez ćwierćnut na 1, w Wn bez 113; tylko górna 5-linia.                 EZnieU

2  w Wn1

EZnieU1 tylko 110 i 114

3  w Wn2

EZnieU1 wszystkie 3

3  w Wf (→Wa)

EZnieU2

3 akcenty długie proponowane przez redakcję

EZTU
..

Widoczne w A znaki  w t. 110, 112 i 114 uważamy za akcenty długie, mimo że są dłuższe niż typowe akcenty. Znaki Wn są niedokładne, co w tym wypadku wyraźnie zmienia ich znaczenie (niedokładności tej nie powtórzono zresztą w Wn2 przy korygowaniu przeoczenia Wn1 w t. 112 –  dodane w Wn2 mają postać zgodną z zapisem A). Także w Wf (→Wa) znaki są dłuższe od tych, które widać w A, ale ich znaczenie jest zbliżone, co sugeruje, że mogą być autentyczne, jeśli np. Chopin dopisywał je w [KF] lub korekcie Wf1 niezależnie od znaków dopisanych w A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn