Artykulacja, akcenty, widełki
- « Poprzednia
- 1
- …
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- …
- 17
- Następna »
t. 187-188
|
Utwór: op. 49, Fantazja f-moll
..
Widełki zostały prawdopodobnie dopisane w A już po sporządzeniu [KF] (zapewne wraz ze slentando). W Wa2 znak dodano – nieco krótszy – na podstawie Wn1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany |
|||||||||||
t. 224
|
Utwór: op. 49, Fantazja f-moll
..
W A długości obu akcentów różnią się niewiele, jednak porównanie z analogicznymi t. 228 i 230, a także 311, 313 i 315 pozwala uznać tę różnicę za znaczącą, toteż w tekście głównym podajemy najpierw akcent krótki, a potem długi. W Wn odczytano oba znaki jako akcenty długie. Brak znaków w Wf (→Wa1) świadczy o ich późniejszym – po sporządzeniu [KF] – dopisaniu w A. Znaki w Wa2 dodano na podstawie Wn1, interpretując je jako zwykłe, krótkie akcenty. Patrz też t. 226 i 228-230. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn |
|||||||||||
t. 226
|
Utwór: op. 49, Fantazja f-moll
..
Odczytane dosłownie oba akcenty w A wydają się mniej więcej jednakowe i raczej krótkie – por. akcenty długie w połowie t. 228 i 230. Jednak właśnie porównanie z tymi taktami, a także t. 311, 313 i 315, sugeruje, że Chopinowi mogło jednak chodzić o ich zróżnicowanie. Różnicy długości można się istotnie dopatrzeć, jeśli porównywać górne ramiona obu znaków, które jako pisane najprawdopodobniej w pierwszej kolejności można uważać za staranniej wyrysowane, a co za tym idzie, bardziej miarodajne. Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym proponujemy akcent krótki na początku taktu, a długi w środku. W Wn ujednolicono znaki w kierunku akcentów długich. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności A |
|||||||||||
t. 227-229
|
Utwór: op. 49, Fantazja f-moll
..
Kropki staccato dla oktaw Ges1-Ges w t. 227 i 229 zostały przypuszczalnie przeoczone w [KF] lub Wf (→Wa). Nie wpływa to znacząco na interpretację tekstu, gdyż kropki w poprzednich dwóch analogicznych taktach (t. 223 i 225) należy w takim kontekście uważać za wzorcowe. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf |
|||||||||||
t. 228-230
|
Utwór: op. 49, Fantazja f-moll
..
W t. 228 i 230 brak akcentów w Wf (→Wa1) dowodzi, że Chopin dopisał je w A już po sporządzeniu [KF]. W Wn, a za nim w Wa1, znaki są ujednolicone – długie w Wn, krótkie w Wa2. W tekście głównym podajemy wersję A z parą różnej długości akcentów w każdym z tych taktów. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- …
- 17
- Następna »