mUltimate Chopin

op. 49, Fantazja f-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Artykulacja, akcenty, widełki

t. 41-42

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

3 kropki staccato nad szesnastkami F w A

! miniat: te takty, tylko dolna 5-linia, wycinek.              TGTU = 3 kropki

4 kropki w Wn

TGTU + dodatkowa na końcu t. 42

Bez znaków w Wf (→Wa)
..

Brak kropek staccato nad szesnastkami to zapewne przeoczenie kopisty lub sztycharza Wf (→Wa). Dodatkowa kropka w Wn to pomyłka lub adiustacja, oparta na porównaniu z poprzednimi, podobnymi figurami. Pominięcie tej ostatniej kropki mogło jednak być zamierzone przez Chopina, gdyż w następnym takcie nie występuje już powtórzone F, jak w poprzednich miejscach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn

t. 50-51

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Akcenty długie w A i Wf

! miniat: wycinek, tylko górna 5-linia, 2. połowa t. 50.          TGTU = 3 akcenty długie

 w Wn

EZnieU (zrobiony tylko pierwszy)

Krótkie akcenty w Wa

zamiast długich
..

Interpretacja znaków w A jako akcentów długich nie ulega wątpliwości – wszystkie trzy rozpoczynają się nieco przed ćwierćnutami, których dotyczą i przecinają ich laseczki. Ich znaczna długość – sięgają do 4. ósemki odpowiedniej połówki taktu – spowodowała jednak, że w Wn zinterpretowano je jako widełki  i jeszcze wydłużono. Akcenty odtworzono prawidłowo w Wf, prawdopodobnie na podstawie klarowniejszej notacji [KF]. W Wa akcentom Wf nadano postać standardowych, krótkich znaków.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa

t. 52

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Kropka staccato w A (→Wn)

! miniat: wycinek, tylko górna 5-linia.             TGTU = kropka

Bez znaku w Wf (→Wa)
..

Brak kropki to przypuszczalnie przeoczenie kopisty w [KF] lub sztycharza Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf

t. 52-53

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Różne akcenty w A

! miniat: wycinek, 2. połowa 52 i cały 53.                TGTU = 4 krótkie (na ćwierćnuty 52) i długi 53

Akcenty długie w Wn

5 długich

Bez znaków w Wf (→Wa1)

Krótkie akcenty w Wa2
..

Brak akcentów w Wf (→Wa1) najprościej wytłu­maczyć dopisaniem ich w A już po sporządzeniu [KF]. W Wn wszystkie znaki odtworzono jako akcenty długie, a w Wa2, w którym dodano je niemal na pewno na podstawie Wn1 – jako krótkie. W tekście głównym zachowujemy zróżnicowanie znaków widoczne w A. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn

t. 68-69

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

3 akcenty długie w A (→Wn)

! miniat: wycinek, od c1 do as, tylko pr.r.             jak TGTU = 3 długie, ale bez nawiasów

Krótki akcent w Wf (→Wa1)

krótki pod półnutą c1

3 krótkie akcenty w Wa2

zamiast długich

1 lub 3 akcenty proponowane przez redakcję

TGTU = 3 akcenty z nawiasem
..

Wersja z jednym akcentem jest niemal na pewno autentyczna – brak dalszych znaków nie może być przeoczeniem, skoro taka sama różnica występuje w analogicznych frazach w t. 155-156 i 235-236. Nie jest natomiast pewne, która wersja jest późniejsza – Chopin mógł dopisać w A 2. i 3. akcent w każdej frazie już po sporządzeniu [KF] lub usuwać je w kopii czy korekcie Wf1. Możliwe też, że wszystkie akcenty były dodawane przez Chopina w formie uzupełnień – zarówno w A, jak i w [KF] lub Wf. W pierwszym przypadku późniejsza – ostateczna – byłaby wersja A, w drugim Wf, a w trzecim obie należałoby traktować jako równorzędne. W tej sytuacji w tekście głównym przyjmujemy rozwiązanie wariantowe.
Jeśli chodzi o różnice długości akcentów, to jedynym wiarygodnym źródłem jest A, w którym akcenty są niewątpliwie długie. Wersje z krótkimi akcentami to następstwo nierozróżniania dwóch rodzajów Chopinowskich akcentów przez sztycharzy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf