A
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 397-398

 w t. 397 w A (→WnWf)

!!!   miniat: nic.                     TGTU

 w obu taktach w Wa

ff pod półnutą c2 w obu taktach

Wskazówkę  umieszczono w Wf przed akordem na 3. mierze t. 397. Tego typu umiejscowienie nie jest niczym niezwykłym, jednak w zestawieniu z niewielkimi odstępami między nutami mogło to zmylić sztycharza lub adiustatora Wa. Powtórzenie  w t. 389, również pod półnutą c2, sugeruje, że takie umiejscowienie uznano za bardziej prawdopodobne ze względu na brak jakiegokolwiek zaakcentowania tych półnut, inaczej niż w analogicznych t. 53-54 i 57-58, w których Wa ma  i 401-402, w których są akcenty.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wa

notacja: Określenia słowne

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Biblioteka Narodowa, Warszawa