Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 250

Utwór: op. 19, Bolero

Bez znaków w Wf (→Wn,Wa1)

Kropki staccato w Wa2 (→Wa3)

4 kropki staccato (od połowy taktu) tylko dla pr.r.

..

W Wa2 (→Wa3) adiustator dowolnie dodał kropki staccato dla pr.r. w 2. połowie t. 250 – prawodpodobnie poprzez porównanie z podobnymi figurami melodyczno-rytmicznymi w sąsiednim takcie. Zakładając zasadność tego uzupełnienia nie sposób jednak zrozumieć, dlaczego nie wprowadził podobnego rozwiązania w analogicznym t. 136, ani dlaczego znaki te znalazły się tylko w pr.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 250-252

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W A brakuje trzech niezbędnych znaków chromatycznych – bemoli obniżających g1 na ges1 w t. 250, c3 na ces3 w t. 251 i c4 na ces4 w t. 252. Pierwszy z nich dodano w Wn1 (→WfWa, →Wn2), a trzeci w Wa i Wn2. Bemola w t. 251 nie ma w żadnym źródle.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności A

t. 250-251

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

ges przetrzymane w A i Wn2

ges powtórzone w Wn1 (→WfWa)

..

Brak przetrzymania ges to z pewnością pomyłka sztycharza Wn1 (→WfWa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 250

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Drobne ćwierćnuty w Wf

!!!   miniat: 2. i 3. miara (z przednutkami), tylko górna 5-linia.                       Tu pusta klisza 

Przednutki przekreślone w Wn

chorągiewki i kreseczki

Drobne ósemki w Wa

tylko chorągiewki

..

Przednutki w formie drobnych ćwierćnut to prawdopodobnie błąd Wf (patrz np. Sonata b op. 35, cz. I, t. 208), gdyż Chopin stosował ten typ przednutek na ogół przed dłuższymi wartościami rytmicznymi, półnutami, całymi nutami (por. np. Koncert f op. 21, cz. I, t. 208). Tak to ocenili również adiustatorzy Wn i Wa, przy czym obie wprowadzone formy przednutek można uznać za potencjalnie zgodne z pisownią [A]. W tekście głównym przyjmujemy najczęściej stosowane przez Chopina przekreślone ósemki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 250-251

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez palcowania w Wf (→Wn)

!!!   miniat: ta co obok.                 Tu pusta klisza

Palcowanie Fontany w Wa

250 od przednutki dis3 : 54554 + 4 nad gis2 251

..

Podane przez Fontanę palcowanie oktaw (tu i w t. 252-255) nie odbiega w zasadzie od tego, które kilka lat później Chopin wskazał w Etiudzie h op. 25 nr 10, t. 31-37. Fontana nie zaproponował jednak zamiany palców 5 i 4, której można by oczekiwać na drugiej oktawie w t. 251.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa