mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 222-224

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Łuk w KG

TGTU

Bez łuku w Wf1 (→Wf2)

Łuk w Wn i Wf3 (→Wf4)

krótszy, na wzór Wn z t. 36

Łuk Wa

do kreski taktowej (i w t. 225)
..

Łuk dodany – najprawdopodobniej przez Chopina – w korekcie Wf3 (→Wf4) pokazuje wyraźnie, że w intencji kompozytora nie miał on sięgać aż do następnego taktu. Dłuższy łuk Wa można w tej sytuacji interpretować jako niedokładne odczytanie łuku dopisanego w podkładzie przez Chopina (por. t. 36-37) lub dodatek adiustacji na podstawie analogicznego miejsca pierwszej części Scherza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf , Łuki tenuto

t. 222-223

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

2 łuki w A

!!!   miniat: grupa drobnych nut i ćwierćnuta c2 w obu taktach (z przerwą), tylko górna 5-linia, bez napisów.         Tu TGTU 222 i EZnieU 223.

4 łuki w Wn1 (→Wf→Wa)

EZnieU

2 łuki w Wn2

EZTU
..

Drugi z łuków pod grupami drobnych ósemek zapisany jest w A (→Wn1→Wf→Wa) niedokładnie – przypuszczalnie dopływ atramentu uległ przerwaniu. W tej sytuacji możliwe, że dodatkowy łuk, uzupełniający w Wn1 (→Wf→Wa) łukowanie tej grupy, został dodany na polecenie Chopina jako uproszczona korekta tej niedokładności. Trudno natomiast stwierdzić, czym się kierował sztycharz Wn1, dzieląc łuk w t. 222. W Wn2 przywrócono łuk A w t. 222 i analogicznie poprowadzono łuk w t. 223. Tę ostatnią wersję, jako naszym zdaniem najbliższą zamysłowi Chopina, podajemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 222

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Różne akcenty w A

!!!   miniat: nic.             TGTU (długi des4 i krótki c2)

Bez znaków w Wn1 (→Wf→Wa)

Krótkie akcenty w Wn2
..

Brak akcentów na 2. i 4. ćwierćnucie taktu to z pewnością przeoczenie sztycharza Wn1 (→Wf→Wa). W Wn2 błąd skorygowano, nie uwzględniono jednak zróżnicowania akcentów.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 222-223

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W A brakuje trzech kasowników – przed 3. ósemką w t. 222 (d1) i 223 (e1) oraz przed dolną nutą 3. oktawy w t. 222. Te oczywiste niedokładności poprawiono w Wn (→Wf→Wa).
Podobnego typu usterki występują także w następnych taktach.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności A

t. 222-223

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Ciągły łuk w A

!!!   miniat: nic.                 TGTU

2 łuki w Wn (→Wf→Wa)

dwutaktowe
..

Przerwanie łuku – wbrew wyraźnej pisowni A – to niedokładność sztycharza Wn1, który nie zadbał o odpowiednie przedłużenie łuku na końcu linii (w t. 222) i wcześniejsze rozpoczęcie na początku następnej (w t. 223).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn