Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 262

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

W Wf brakuje  obniżającego dis4 na d4. Powtórzoną zapewne za [A] niedokładność poprawiono w pozostałych wydaniach.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 262

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

..

W A (→WfWa1) nie ma przenośnika oktawo­wego nad półnutą pr.r. Wyraźna pomyłka (zwła­szcza po porównaniu z t. 130) została poprawio­na w KF (→Wn), przypuszczalnie ręką Fontany, a także w Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy A , Adiustacje Fontany , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 262

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

tempo di Polacca w Wn1 i Wf (→Wa)

EZTU

Bez określenia w Wn2

Tu bez kliszy 

..

Pominięcie drugiej części określenia tempa w Wn2 mogło się wydawać logiczne – wskazówka Tempo I definiuje tempo powrotu polonezowej części głównej utworu w sposób jednoznaczny. Trzeba jednak wziąć pod uwagę, że na początku utworu nie ma określenia tempa-charakteru, które wynikają z faktu nazwania dzieła Polonezem. W omawianym miejscu tytuł jednak nie jest widoczny, co skłoniło prawdopodobnie Chopina do sprecyzowania, o jakie tempo chodzi.

Ujednolicamy występujące w poszczególnych wydaniach różne formy standardowej wskazówki Tempo I

  • w Wn1Tempo 1mo,
  • w WfTempo 1o,
  • w WaTempo Io,
  • w Wn2Tempo I.

Poprawiamy też błąd ortograficzny w słowie "Pollacca" (2 'l') w Wf. Oryginalne zapisy odtwarzamy w transkrypcji graficznej (wersja "transkrypcja"). Patrz też Ogólne Zasady Redakcyjne, p. 9.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 262

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Akord w ApI, Wf i Wa3

! miniat: wycinek, tu Wf1.                   EZTU bez pauzy w nawiasie

Uzupełniona wersja Wf proponowana przez redakcję

Akordy i 'Violini' w Af

EZnieU

Akordy i  w A

EZnieU1

Tylko partia solowa w Wn (→Wa1Wa2, →WfSB)

Tu bez kliszy 

..

Jednobrzmiące wersje Af i A różnią się tylko dodatkami – wskazówką precyzującą grupę instrumentalną w Af w A. Tak jak poprzednia tego typu wstawka na przejściu t. 261-262, replika ta została pominięta w Wn (→WfSB,Wa1Wa2). W tym przypadku trudno jednak wskazać prawdopodobny powód tej niezgodności z podkładem. Przywrócenie w Wf wstawki w pierwotnej wersji świadczy, że Chopin wahał się, czy przypominać akord będący podstawą trzech pierwszych miar taktu za cenę zatarcia rysunku partii solowej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Wahania Chopina , Błędy Wn , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf

t. 262-263

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez oznaczeń pod l.r. w Af i A

! miniat: wycinek,             EZTU = Ped na pocz. 263

Kropki i łuk w Wn (→Wf,Wa)

! miniat: wycinek Wn1, 2. połowa 262 (2a) i 1. ósemka 263.                         EZnieU

..

Tam gdzie obie ręce poruszają się równolegle,  Chopin bardzo często uważał oznaczenia wpisane nad pr.r. za obowiązujące dla obu rąk, zwłaszcza gdy obie partie są zapisane na jednej pięciolinii (por. np. Balladę g op. 23, t. 1-5 i 251-256). Dodawanie osobnych znaków artykulacyjnych dla l.r. w tego typu kontekstach było jedną z częściej spotykanych adiustacji wydawniczych. Z drugiej strony, w Wariacjach Chopin kilkakrotnie sam wpisał takie oznaczenia, np. na początku II wariacji (t. 135-137) i w zakończeniu (t. 375-380). W tej sytuacji, nie mając pewności co do autentyczności dodanych w Wn (→Wf,Wa) kropek i łuku, w tekście głównym nie uwzględniamy ich.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn