Wn1
Tekst główny
ApI - Autograf roboczy partytury
A - Autograf-czystopis
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfSB - Późniejsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zrewidowany nakład Wa2
porównaj
  t. 262-263

Bez oznaczeń pod l.r. w Af i A

! miniat: wycinek,             EZTU = Ped na pocz. 263

Kropki i łuk w Wn (→Wf,Wa)

! miniat: wycinek Wn1, 2. połowa 262 (2a) i 1. ósemka 263.                         EZnieU

Tam gdzie obie ręce poruszają się równolegle,  Chopin bardzo często uważał oznaczenia wpisane nad pr.r. za obowiązujące dla obu rąk, zwłaszcza gdy obie partie są zapisane na jednej pięciolinii (por. np. Balladę g op. 23, t. 1-5 i 251-256). Dodawanie osobnych znaków artykulacyjnych dla l.r. w tego typu kontekstach było jedną z częściej spotykanych adiustacji wydawniczych. Z drugiej strony, w Wariacjach Chopin kilkakrotnie sam wpisał takie oznaczenia, np. na początku II wariacji (t. 135-137) i w zakończeniu (t. 375-380). W tej sytuacji, nie mając pewności co do autentyczności dodanych w Wn (→Wf,Wa) kropek i łuku, w tekście głównym nie uwzględniamy ich.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.