


- « Poprzednia
- 1
- …
- 291
- 292
- 293
- 294
- 295
- 296
- 297
- …
- 3904
- Następna »
t. 8
|
Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll
..
Trudno stwierdzić, jak doszło do powstania różnicy między Wf i Wa1 z jednej strony, a KF (→Wn) i Wa2 (→Wa3) z drugiej. Kasowniki wprowadzające a są w KF wpisane przez kopistę, co oznacza, że występowały w rękopisie, przypuszczalnie autografie, który Fontana przepisywał. Brak tych znaków w Wf i Wa1 można by więc tłumaczyć ich późniejszym usunięciem przez Chopina w podkładach do tych wydań. Regularny, chromatyczny postęp małych tercji w głosach środkowych byłby w ten sposób wprowadzony dopiero w t. 54 jako urozmaicenie powtórzenia tego miejsca. Nie mając jednak pewności, czy w istocie tak było – wersje Wf i Wa1 mogły być następstwem jakichś pomyłek – w tekście głównym podajemy niewątpliwie autentyczną wersję KF (→Wn). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Ostatni znak przykluczowy |
|||||
t. 8-11
|
Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll
..
Przed g2 na końcu t. 8 i 11 w Wn dodano ostrzegawcze kasowniki. Jest to najprawdopodobniej adiustacja wydawcy. Uzupełnienie wprowadzono – przypuszczalnie pod wpływem Wn – także w Wa3. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
|||||
t. 8
|
Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll
..
Wersja Wf (akord z fis) jest efektem Chopinowskiej korekty z wersji pozostałych źródeł (akord z a). Ślady dokonywania zmian w druku są widoczne w Wf zarówno w tym takcie, jak i w analogicznym t. 105. W podobnym miejscu w t. 36 wszystkie źródła mają zgodnie akord z fis. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf |
|||||
t. 8
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Wersja z as w Wf1 jest z pewnością niezamierzona przez Chopina, o czym świadczy kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf |
|||||
t. 8
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Brak akcentów w KG (→Wn) to niemal na pewno przeoczenie kopisty, który pominął wszystkie znaki między pięcioliniami w t. 7-13. Długość 1. akcentu potwierdza notacja Wf w t. 196, będącym powtórzeniem t. 8, oraz wyraźnie dłuższe znaki w podobnym t. 28. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Błędy KG |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 291
- 292
- 293
- 294
- 295
- 296
- 297
- …
- 3904
- Następna »