


- « Poprzednia
- 1
- …
- 290
- 291
- 292
- 293
- 294
- 295
- 296
- …
- 3910
- Następna »
t. 8
|
Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll
..
Autentyczność rytmu punktowanego w KG (→Wn) i Wa nie budzi najmniejszych wątpliwości. Równe szesnastki Wf można by uznać za wynik nieuwagi sztycharza lub niezrozumienia rękopiśmiennego podkładu, ale wersja ta może być też następstwem poprawki Chopina, wprowadzonej jeszcze w rękopisie lub w korekcie Wf. Za jeden ze śladów ewentualnych zmian dokonywanych w druku można uznać zbyt długi łuk, dopasowany do nuty położonej bliżej kreski taktowej niż widoczna szesnastka gis. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Zmiany linii głównej , Rytm punktowany lub równy |
|||||||||
t. 8
|
Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Akcenty długie , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||
t. 8
|
Utwór: op. 25 nr 9, Etiuda Ges-dur
..
Tak jak w poprzednich taktach, akcenty są następstwem Chopinowskich uzupełnień w KG i (najprawdopodobniej) w podkładzie do Wa. Dwa pierwsze znaki są przy tym wyraźnie dłuższe, wynika to jednak zdaniem redakcji z chęci wyraźnego zapisania znaków nachodzących na łuk. Brak drugiego z nich w Wn1 to przypuszczalnie przeoczenie (por. uwagę dotyczącą akordu l.r.), trudno natomiast stwierdzić, jak doszło do pominięcia tego znaku w Wa. Patrz też uwaga o artykulacji w tym takcie. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wn |
|||||||||
t. 8
|
Utwór: op. 25 nr 9, Etiuda Ges-dur
..
Znak arpeggia przed 2. akordem l.r., występujący tylko w Wf, był prawdopodobnie dopisany przez Chopina w podkładzie do tego wydania lub dodany w trakcie korekty. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
|||||||||
t. 8
|
Utwór: op. 25 nr 9, Etiuda Ges-dur
..
Pominięcie nuty as w 2. akordzie mogłoby być korektą Chopina, wprowadzoną wraz ze zmianami w Etiudzie As nr 1. Kompozytor mógł bowiem uznać akord bez as za ulepszenie ze względu na nieco przejrzystsze brzmienie, przy zachowaniu zarówno kompletności struktury harmonicznej, jak i logiki prowadzenia głosów. Zdaniem redakcji, bardziej prawdopodobne jest tu jednak przeoczenie sztycharza, gdyż w tej Etiudzie – tak jak w pozostałych, oprócz pierwszej – brak w Wn1 innych śladów ewentualnych ingerencji Chopinowskich, a opuszczenia wyraźnie zapisanej w podkładzie nuty zdarzały się w pierwszym wydaniu niemieckim, np. w Etiudzie a nr 4, t. 37. Wersję Wn1 powtórzono w Wa3, natomiast w Wn2 (→Wn3) wprowadzono czterodźwiękową wersję podkładu (KG). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Autentyczne korekty Wn |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 290
- 291
- 292
- 293
- 294
- 295
- 296
- …
- 3910
- Następna »