- « Poprzednia
- 1
- …
- 288
- 289
- 290
- 291
- 292
- 293
- 294
- …
- 3706
- Następna »
t. 8-16
|
Utwór: op. 22, Andante spianato
..
Akcenty w t. 8, 11 i 16 odtwarzamy jako długie, mimo że zakwalifikowanie znaków w Wf jako długich lub krótkich akcentów nie jest oczywiste (są one jednak wyraźnie dłuższe od akcentów w t. 52 czy 55-62). Za akcentami długimi zdecydowanie przemawia kontekst muzyczny – akcentowane e3 w t. 8 to najdłuższa i najwyższa nuta 8-taktowej frazy, a synkopowane c3 w t. 11 jest podobnego typu punktem kulminacyjnym końcowego zwrotu melodycznego tej frazy. Podobny problem pojawia się przy ocenie akcentów w Wn1 – dopiero wyraźnie krótsze znaki w t. 52 (a także w większej liczbie w Polonezie) przekonują do uznania ich za długie. Znaki w Wa i Wn2 (→Wn3) są niewątpliwie krótkie. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wa |
|||||||||
t. 8-9
|
Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur
..
Wydaje się, że Chopin zrezygnował z przetrzymania nuty c1 – w analogicznych t. 32-33 łuku nie ma w żadnym źródle, a w Wn nie ma go w żadnym z trzech analogicznych miejsc (t. 8-9, 32-33 i 64-65). Brak łuku w Afrag można tłumaczyć dwojako (o ile nie jest to po prostu przeoczenie):
W Wf1 (→Wa) łuk odtworzono błędnie w t. 9 – tego rodzaju lustrzane odbicia znaków można spotkać niejednokrotnie w utworach Chopina, np. w Koncercie f op. 21, cz. III, t. 172-173. Błędny łuk usunięto w Wf2, nie dodając jednak właściwego – można w tym widzieć korektę Chopina i kolejny argument za rezygnacją z przetrzymania tej nuty (kwestia obecności w Wf2 nuty c1 na początku t. 9 – patrz następna uwaga). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Wahania Chopina , Autentyczne korekty Wf , Błędy powtórzone Wa |
|||||||||
t. 8
|
Utwór: op. 50 nr 2, Mazurek As-dur
..
Brak w Wf (→Wa) przedłużenia g1 to zapewne przeoczenie, być może sprowokowane pisownią A1, w którym tercja g1-b1 zapisana jest jednogłosowo mimo różnych wartości każdej z nut. W tekście głównym podajemy dokładniejszą notację Wn. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Różne wartości składników akordu |
|||||||||
t. 8
|
Utwór: WN 37, Lento con gran espressione
..
Zgodny tekst A1 i KJ nie pozostawia wątpliwości, że także w [A2] było w tym miejscu fis. Występujące w KK (→KB) i WL dis jest więc dowolnością, a najprawdopodobniej po prostu pomyłką Kolberga, zdublowaną przez użycie skrótowego zapisu i powieloną przez dalsze kopiowanie. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błąd tercjowy , Adiustacje Kolberga |
|||||||||
t. 8
|
Utwór: WN 37, Lento con gran espressione
..
Interpretacja znaku w KJ nastręcza trudności – jego ramiona są nierówne, przez co niepewny jest moment jego rozpoczęcia, a koniec przypada wewnątrz skrótowo zapisanej 2. połowy taktu, co utrudnia oszacowanie jego zakresu. Co więcej, brak znaku w pozostałych źródłach, a w szczególności w opartej na tej samej podstawie KK, sugeruje możliwość jego pomyłkowego wpisania – pierwsze połowy t. 8-9 są graficznie bardzo podobne do siebie, co mogło zmylić kopistkę. Zdaniem redakcji, zakładając, że znak znajdował się w [A2], uważamy akcent długi za najbardziej prawdopodobną jego interpretację. Ze względu na opisane wątpliwości akcent ten podajemy w tekście głównym w formie wariantowej. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Zakresy widełek dynamicznych , Niedokładności KJ |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 288
- 289
- 290
- 291
- 292
- 293
- 294
- …
- 3706
- Następna »