Zagadnienia : Błędy Wf

t. 8

Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll

a w KF (→Wn) i Wa2 (→Wa3)

!!!   miniat: 2. połowa taktu, bez pedału, łuku i wideł, obie pięciolinie.        TGTU  = 2 kaso a i 2 bemole as

as w Wf i Wa1

Tr = 2 bemole as na 4. mierze;                    red = pusta klisza 

..

Trudno stwierdzić, jak doszło do powstania różnicy między Wf i Wa1 z jednej strony, a KF (→Wn) i Wa2 (→Wa3) z drugiej. Kasowniki wprowadzające a są w KF wpisane przez kopistę, co oznacza, że wystę­po­wały w rękopisie, przypuszczalnie autografie, który Fontana przepisywał. Brak tych znaków w Wf i Wa1 można by więc tłumaczyć ich późniejszym usunięciem przez Chopina w podkładach do tych wydań. Regular­ny, chromatyczny postęp małych tercji w głosach środkowych byłby w ten sposób wprowadzony dopiero w t. 54 jako urozmaicenie powtórzenia tego miejsca. Nie mając jednak pewności, czy w istocie tak było – wersje Wf i Wa1 mogły być następstwem jakichś pomyłek – w tekście głównym podajemy niewątpliwie autentyczną wersję KF (→Wn).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Ostatni znak przykluczowy

t. 11

Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll

..

Jako 8. szesnastkę l.r. Wf ma f1 zamiast as1. Pomyłki sztycharza dowodzi zgodna wersja pozostałych źródeł, wersja analogicznego t. 3 i poprawka wpisana ołówkiem w WfS.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Błędy Wf , Błąd tercjowy , Dopiski WfS

t. 81-82

Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll

Bez znaków w KF (→Wn) i Wa

!!!   miniat: pół t. 81, obie pięciolinie, bez pedału i łuku.       Tu pusta klisza 

Akcenty krótkie w Wf

8 nad górną pięciolinią (EZnieU)

Akcent długi proponowany przez redakcję

TGTU

..

Występujące tylko w Wf akcenty w pr.r. mogły być dodane przez Chopina w korekcie tego wydania. Zdaniem redakcji jest jednak bardziej prawdopodobne, że Chopin wpisał w podkładzie tylko pierwszy akcent, a w Wf zwielokrotniono go, interpretując znaki powtórzenia, użyte do skrótowego zapisu następnych grup szesnastek. Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym proponujemy tylko jeden akcent, a ze względu na to, iż domyka on regularną strukturę rytmiczno-melodyczną t. 71-80, dostosowujemy jego kształt i umiejscowienie do poprzednich akcentów.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wf