Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 224

Utwór: op. 22, Polonez

Bez znaków w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: nic.                 Tu bez kliszy 

Kropki staccato proponowane przez redakcję

EZTU

..

W tekście głównym dodajemy kropki staccato pod dwiema ostatnimi ósemkami na wzór analogicznych t. 228 i 248. Podobnie w t. 244.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 224

Utwór: op. 22, Polonez

..

W Wa1 nie bemoli ostrzegawczych przed as1 w ćwierćnutowym akordzie l.r. i przed b1, 4. szesnastką pr.r. Znaki dodano w przedostatniej fazie korekt Wf (→Wn), a także w Wa2. W tekście głównym dodajemy jeszcze  przed as1, 2. szesnastką pr.r. Por. t. 223.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf

t. 224-227

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

3 łuki w Wn

Wn TGTU=3 łuki: 220-224, 224-226 i 226-227

Ciągły łuk w Wf (→Wa)

Wfa bez przerw w łuku w t. 224 i 226, ciągły od 220 do 227.        miniat od 223 do 226

..

W tekście głównym podajemy łukowanie Wn, w którym łuki są rozdzielone pauzami w t. 224 i 226. Wprawdzie łuki nad pauzami niejedno­krot­nie zdarzają się u Chopina – por. np. t. 217 czy 240 – ale w tym przypadku znacznie prawdo­po­dobniejsze wydaje się, że ciągły łuk obejmujący w Wf t. 220-227 jest rezultatem błędnej inter­pretacji łuków rękopiśmiennego podkładu (być może niedokładnego lub niejasnego). Dotyczy to zwłaszcza t. 224 – por. analogiczny t. 165 – w którym melodia, nie mówiąc już o partii l.r., przechodzi do wyższego rejestru (z fis1-e2 w t. 220-224 do fis2-cis3 w t. 224-227).

[w Twoich notatkach jest słowo "przeoczenie" ze strzałką, która WYDAJE SIĘ wskazywać właśnie na tę różnicę, dlatego tak napisałam. Strzałka być może jednak miała wskazywać wyżej.. Ale nie wiem, jak ianczej wytłumaczyć, dlaczego bierzemy wersję Wn. Analogiczne miejsca nie pomagają, więc chyba zostaje tylko argument "zręczniej pod kątem frazowania".]

Wersja Wf (→Wa) to zapewne przeoczenie sztycharza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 224-225

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

W tekście głównym dodajemy ostrzegawcze kasowniki przed a1 i a2 w t. 224 oraz  przed cis2 przed a3 w t. 225.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 224

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

Na 2. i 3. mierze taktu widoczne są w AImaz poprawki dolnych nut pr.r., których ostateczny rezultat nie jest całkiem jasny. Ćwierćnutę na 2. mierze można odczytywać jako d2-a2 lub cis2-a2, gdyż nie jest pewne, czy Chopin przerabiał cis2 na d2, czy odwrotnie. Zdaniem redakcji, bardziej prawdopodobna jest pierwsza możliwość, na co wskazuje poprawka następnej ćwierćnuty, w której c2 zostało zmienione na cis2. Prawdopodobnie więc Chopin zapisał początkowo taki sam postęp harmoniczny, jak w następnym takcie (cis2-a2 i c2-ais2), by następnie powyższyć obie dolne nuty, co dało d2-a2 i cis2-ais2. Tekst Poloneza mówi nam, że ostatecznie Chopin zrezygnował z tego urozmaicenia.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu