|
|
Łuk A, odczyt dosłowny !!! miniat: od 7. szesnastki 227 do 2. w t. 228, tylko dolna 5-linia, bez pedału. Tu łuk do c3 (cały takt) |
|
|
Łuki półtaktowe w Wn1 (→Wf→Wa) 4 łuki |
|
|
Dwutaktowy łuk w Wn2 "dawne ESTU" (czyli to które jest, ale nowe TGTU będzie inne) |
|
|
Interpretacja łuku A proponowana przez redakcję do kwinty 229 = ciut dłuższy 227-228 i dokończenie 229 (jak pr.r.) |
Łuk l.r. sięga w A tylko do końca t. 227 (lub do początku następnego), co można tłumaczyć niedokończeniem (Chopin zapomniał dokończyć łuk) lub zaniechaniem (Chopin zrezygnował z kończenia łuku wobec łuku w pr.r.). Za tą drugą możliwością przemawia to, że aż do t. 240 żaden następny pasaż l.r. nie ma już osobnego łuku. Czy można w tej sytuacji uznać łuki Wn1 (→Wf→Wa) za inspirowane przez Chopina? Być może kompozytor dopisał w korekcie jeden łuk, który sztycharz zrealizował – ułatwiając sobie pracę – jako cztery półtaktowe łuki. W tej sytuacji w tekście głównym proponujemy przedłużenie łuku A do początku t. 229, zgodnie z najbardziej prawdopodobną interpretacją łuku pr.r.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Niedokładne łuki A, Adiustacje Wn
notacja: Łuki