Wf1
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 227

Chopin wpisał w A cztery bemole ostrzegawcze – trzy na początku taktu i czwarty przed des3. Znaki powtórzono w Wn, natomiast w Wf (→Wa1) pominięto bemole przed oktawą l.r. Te zaś przywrócono – zapewne na podstawie porównania z Wn1 – w Wa2 (→Wa3). W tekście głównym dodajemy jeszcze pięć znaków ostrzegawczych, przed b2b1c3es3 i des2.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa, Znaki ostrzegawcze, Adiustacje Wf, Ostatni znak przykluczowy

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.