Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 212-214

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

7 łuków w KG

!!!   miniat: nic.          EZnieU (od 3. ćwierćnuty 212)

6 łuków w Wf (→Wa) i Wn2

TGTU

3 łuki w Wn1

pierwsze 2 i ostatni z TGTU

..

Takty te, a także kilka następnych to charakte­rysty­czny przykład niestaranności Gutmanna jako kopisty. Łuki narysowane są tak nieporząd­nie, że sztycharz Wn1 po prostu pominął kilka z nich, nie wiedząc co z nimi zrobić. Nasza propozycja ich odczytania jest tylko pewnym przybliżeniem faktycznego zapisu. Nie próbujemy doszukać się sensu w tym łukowaniu – nie ulega wątpliwości, że intencją Chopina były regu­lar­ne, 3-ćwierćnutowe łuki, przekazane przez Wf (→Wa) i trafnie odgadnięte w Wn2.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności KG

t. 212-213

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk w A, interpretacja kontekstowa

Bez łuku w Wn (→WfWa)

..

W A wpisane jest jedynie dokończenie łuku w t. 213 (na nowej stronie). Podobnie jak w t. 205-207, uważamy, że świadczy to o intencji kompozytora, by objąć łukiem poprzedzającą frazę lub motyw, co w tym wypadku sprowadza się do podkreślenia niespodziewanego kroku basu es-fes.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 212-213

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk do t. 213 w A i interpretacja kontekstowa Wf (→Wa)

Łuk tylko w t. 212 w Wn

..

Mimo jednoznacznego, przedłużanego łuku A, w Wn łuk kończy sie na ostatniej nucie t. 212, co z pewno­ścią nie odpowiada intencji Chopina. W Wf (→Wa) powtórzono łuk Wn w t. 212 (ostatnim na stronie), jednak w t. 213, na nowej stronie, dodano łuk dochodzący do półnuty, jakby zakończenie poprzedniego łuku. Dodany łuk jest prawdopodobnie Chopinowski, a dwuznaczność notacji to wynik niestaranej realizacji tej korekty, dlatego przyjmujemy, że łuki te oznaczają jeden łuk, jak w A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Autentyczne korekty Wf

t. 212-213

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Bez łuku w A i Wn2

Łuk w Wn1 (→WfWa), interpretacja kontekstowa

Wariantowa propozycja redakcji

..

Nie jest pewne, czy Chopin chciał połączyć łukiem ostatnią ćwierćnutę t. 212 z pierwszą w t. 213. We wszystkich źródłach t. 212 kończy linię tekstu, co sprzyja niedokładnościom – można by tak tłumaczyć zarówno brak łuku w A, jak i brak dokończenia łuku dodanego w t. 212 w Wn1 (→WfWa). W Wn2 ten niedokończony łuk uznano za pomyłkę i pominięto. Biorąc jednak pod uwagę, że łuk Wn1 mimo swojej niedokładności mógł być dodany przez Chopina, w tekście głównym uwzględniamy go w postaci zgodnej z autentycznym łukiem w analogicznych t. 204-205 (dodajemy nawiasy ze względu na niepewność sytuacji źródłowej).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 212-213

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W tekście głównym dodajemy kasowniki ostrzegawcze przed h na 4. mierze t. 212 i na początku t. 213.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne