mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 205-207

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk w A (interpretacja kontekstowa) i Wn2

Bez łuku w Wn1 (→Wf→Wa1)

Łuk w Wa2 (→Wa3)

cały t. 206, od es2 do f1
..

W t. 205-206, kończących stronę A, łuk poprowa­dzo­ny jest tylko nad pr.r. Jednak na nowej stronie, w t. 207 dokończenie łuku wpisane jest w partiach obu rąk. Może to być tylko nieznacząca pomyłka, ale zdaniem redakcji wpisanie łuku także w l.r. dowodzi przekonania Chopina, że w poprzednich taktach wpisał łuki dla obu rąk. Być może na tej podstawie dodano łuk w Wn2 – nie ma go w Wn1 (→Wf→Wa1). Łuk dodany tylko w t. 206 w Wa2 (→Wa3) jest najzupełniej dowolną adiustacją.
Patrz też t. 212-213.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 205

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Akcent długi w A, interpretacja kontekstowa

 w Wn (→Wf→Wa)
..

Znak  pod 1. triolą pr.r. należy zdaniem redakcji interpretować jako akcent długi. W wydaniach wydłużono go do połowy ostatniej trioli, co sugeruje wykonanie pierwszej części tego pochodu diminuendo, z pewnością wbrew intencji Chopina.

W A widoczne jest w tym miejscu skreślenie akcentu długiego nad partią pr.r. Podobnie w t. 207.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Poprawki A , Adiustacje Wn

t. 205-206

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk w A (interpretacja kontekstowa) i Wn2

2 łuki w A (odczyt dosłowny→Wn1→Wf→Wa)
..

Łuki na przejściu tych taktów są w A niejasne – łuk w t. 205, choć nie wykracza poza kreskę taktową, wyraźnie sugeruje kontynuację, ale łuk w t. 206 (na nowej stronie) zaczyna się od 1. nuty. W Wn1 (→Wf→Wa) odczytano to dosłownie, jako dwa łuki. Patrz też uwaga o łukach l.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 205-206

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk w t. 206-207 w A

Łuk w t. 206 w Wn1 (→Wf)

2 łuki w Wa

Łuk w t. 205-207 w Wn2
..

W A łuk l.r. wpisany jest tylko na nowej stronie, co zdaniem redakcji wskazuje na niedokładność zapisu. Dlatego w tekście głównym rozpoczynamy łuk już w t. 205, równolegle do łuku pr.r. (identyczne rozwiązanie przyjęto w Wn2). W Wn1 (→Wf) łuk rozpoczęto w t. 206 (zgodnie z A), obejmując nim jednak tylko ten takt (bez f2 w t. 207). W Wa w t. 205 dodano osobny łuk.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 205

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: od e-g do g1 (6 szesnastek ), tylko górna 5-linia, bez palcowania, e-g przeniesione na górną.               EZnieU

Bez łuku w Wn3

Łuk proponowany przez redakcję

EZTU
..

Nieuwzględnienie pod łukiem pierwszych dwóch szesnastek pasażu to niemal na pewno niedokładność zapisu – por. analogiczny t. 209. Brak łuku w Wn3 to przypuszczalnie adiustacja – w wydaniu tym pominięto wszystkie łuki pr.r. w t. 203-210.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn