Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 205

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Łuki w Wf (→Wn1Wn2)

!!!   miniat: ten takt, obie pięciolinie.        Tu pr.r. TGTU (3 łuki = drugi 204 i oba 205) + l.r. pierwszy łuk dłuższy (EZnieU = 3 łuki l.r.)

Łuki Wa

TGTU obie ręce (6 łuków)

Łuki Wn3

l.r. EZnieU1 (3 łuki) + pr.r. tak samo (3 łuki w takim układzie jak l.r.)

..

W 1. połowie taktu Wf (→Wn1Wn2) ma inny łuk w pr.r., a inny w l.r. W tekście głównym ujednolicamy je, zmieniając łuk l.r. według łuku pr.r.; podobną zmianę wprowadzono w Wa. W Wn3 łuki zmieniono w partiach obu rąk, upodabniając łukowanie tego taktu do analogicznego t. 449. Rozwiązanie to, w zasadzie całkowicie dowolne, zdaniem redakcji można uważać za uzasadnioną próbę rekonstrukcji zamysłu Chopina przy założeniu jego niedokładnego odtworzenia przez Wf (jest zresztą całkiem możliwe, że już łuki [A] były pisane pospiesznie i niestarannie).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 205-206

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Przetrzymane des2 w A (→KFWn1Wn2, →WfWa)

!!!   miniat: wycinek t. 205 i 1. ćwierćnuta 206, tylko górna 5-linia, może być bez kreseczek; tu A.                EZTU

Przetrzymane es2 w Wn3

EZnieU

..

W Wn3 wprowadzono tu dowolnie wersję analogicznych t. 73-74, w których KF (→Wn1) błędnie odczytuje zapis A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 205

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Drobna ćwierćnuta w A (→KF,Wf)

!!!   miniat: wycinek początku taktu, tylko górna 5-linia.              TGTU = puste

Przednutka krótka z łukiem w Wn

EZnieU

Drobna ósemka z łukiem w Wa

chorągiewka EZnieU

..

Podobnie jak w t. 73, niewątpliwie autentyczna jest tylko pisownia A (→KF,Wf). Za dopuszczalną uznajemy także notację Wn. Pisownia Wa jest nieautentyczna, choć najprawdopodobniej równoznaczna a pozostałymi.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 205

Utwór: op. 22, Polonez

..

W Wf (→Wn) nie ma  przywracającego d2 w 6. nucie biegnika (tak jak w t. 61). Znak znajduje się natomiast w Wa, inaczej niż w t. 61, w którym nie było ani tego znaku, ani  przywracającego e2 dwie nuty dalej. Sugeruje to, że  przywracający e2 w t. 61 i 205 został w Wf dodany w ostatniej fazie korekt, nieuwzględnionej w Wa, a adiustator Wa dodał dwa kasowniki tylko w t. 205. W Wf nie widać jednak potwierdzających powyższe przypuszczenie śladów korekty w tym miejscu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

t. 205

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Bez kreseczek w A (→WfWa)

Kreseczki w Wn

TGTU = kreseczki 205, ale bez nawiasu

Kreseczki proponowane przez redakcję

..

Wskazówka il più forte possible w t. 206 wydaje się naturalnym celem dla cresc. z t. 203. Brak kreseczek wyznaczających zakres zmiany dynamicznej w t. 205 uważamy więc za niedokładność zapisu i w tekście głównym proponujemy ich dodanie. Uzupełnienie wprowadzono także – przypuszczalnie na podstawie podobnego rozumowania – w Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn