mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 161-164

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

8 różnych akcentów w KG

!!!   miniat: jak w war. 55 (tylko akcenty inne...)                  2 długie 3 krótkie 3 długie

5 różnych akcentów w Wf

4 krótkie, 3 razy nic, długi

8 różnych akcentów w Wn

długi, 6 krótkich, długi

6 krótkich akcentów w Wa1

5, 2 x nic, 1

8 krótkich akcentów w Wa2

Akcenty długie proponowane przez redakcję

TGTU
..

Akcenty w KG są różnej długości, co biorąc pod uwagę podobieństwo motywów jest zapewne niedokładnością. W tekście głównym przyjmujemy akcenty długie, które przeważają w zapisie. Wszystkie wersje wydań są najprawdopodobniej wynikiem niedokładności lub adiustacji.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładności Wn

t. 161-162

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

des-ges w KG i Wf1

!!!      na 4. ćwierćnucie t. 161 i 162 des-ges

des-ges z łukiem w Wn

!!!      na 4. ćwierćnucie t. 161 i 162 des-ges; w t. 161 z łukiem wstecz

c-ges w Wf2 (→Wa,Wf3→Wf4)

miniat: 3. i 4. ćwierćnuta 161, tylko dolna 5-linia, bez pedału.                 TGTU (2 x c-ges na 4. ćwierćnucie)
..

Wersja z des jako dolną nutą dwudźwięków l.r. w połowie każdego z tych taktów, choć wydaje się błędna (por. analogiczną figurę na przejściu t. 163-164), mogła znajdować się w [A], skoro zarówno kopista, jak i sztycharz Wf1 dwukrotnie odczytali ją w ten właśnie sposób. Być może notacja autografu była tu niejasna, np. wskutek jakichś poprawek, które utrudniały orientację w podobnych graficznie figurach (por. pomyłkowy łuk KG w sąsiedniej figurze). Argumenty stylistyczne przemawiają za wersją z c – powtarzanie nuty des powoduje nieregularność:

  • w prowadzeniu głosów – w t. 161-164 wszystkim innym parom oktaw towarzyszy równoległy głos w odległości tercji lub seksty;
  • w fakturze pianistycznej – w pozostałych dwudźwiękach l.r. nuty wspólne są zawsze przetrzymane.

Połączenie łukiem obu des w t. 161 jest niemal na pewno dowolnym dodatkiem Wn.

Wprowadzoną w korekcie Wf2 wersję z c uważamy w tej sytuacji za jedyną prawidłową.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf , Błędy KG

t. 161-165

Utwór: op. 64 nr 3, Walc As-dur

..

W tekście głównym dodajemy bemole ostrzegawcze przed as1 w t. 161, 163 i 165. Wszystkie znaki dodano już w Wn1op (→Wn2op→Wn3op), Wn2As i WaW2, natomiast w WaW1 dodano tylko dwa pierwsze, a w Wn1As – tylko ostatni.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 161-165

Utwór: op. 64 nr 3, Walc As-dur

3 łuki w A (→Wf→Wn1op,Wn1As)

4 łuki w WaC

3 łuki w WaW1 (→WaW2)

1 łuk w Wn2op (→Wn3op) i Wn2As
..

W tekście głównym podajemy niewątpliwie autentyczne łukowanie A (→Wf→Wn1op,Wn1As). To samo łukowanie odtworzono niedokładnie w WaC. Natomiast pozostałe dwie wersje noszą ślady celowych zmian, dowolnych, choć z praktycznego punktu widzenia zupełnie trafnych (zwłaszcza WaW).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa

t. 161

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

Bez oznaczeń w A

Pedalizacja w Wf (→Wn,Wa)
..

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf