- « Poprzednia
- 1
- …
- 2614
- 2615
- 2616
- 2617
- 2618
- 2619
- 2620
- …
- 3540
- Następna »
t. 161
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD |
||||||||
t. 161-164
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Łuki, dodane zarówno w Wa, jak i – w znacznie skromniejszym zakresie – Wn2, są z pewnością nieautentyczne. Łuk w t. 162 można uważać za uzasadniony w świetle autentycznego łuku w identycznym t. 166. Zdaniem redakcji, w tym kontekście różnica ta może jednak sugerować nieco odmienne wykonanie, np. wyraźniejsze crescendo, toteż w tekście głównym zachowujemy zróżnicowaną notację A. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
||||||||
t. 161
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |
||||||||
t. 161
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
W tekście głównym pomijamy występujący we wszystkich źródłach ostrzegawczy przed c3. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Znaki ostrzegawcze |
||||||||
t. 161
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Łuk Wf (→Wa,Wn1→Wn2) jest wyraźnie niedokładny – rozpoczyna się w miejscu, w którym w wydaniach tych kończy sie przenośnik oktawowy. Łuk w autografie najprawdopodobniej obejmował całą nieregularną grupę szesnastek – Chopin pisał tego typu łuki do pewnego stopnia rutynowo (por. np. Koncert f op. 21, cz. II, t. 26, 28, 30, 31). Dlatego w tekście głównym proponujemy taki właśnie łuk, wprowadzony także w Wn3. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 2614
- 2615
- 2616
- 2617
- 2618
- 2619
- 2620
- …
- 3540
- Następna »